De organisatie Religions for Peace heeft een oproep gedaan die is ondertekend door de religieuze leiders van Birma (Myanmar). Voor hen geldt: “Om een natie op te bouwen hoeven we niet bang te zijn voor verschillen, maar moeten we leren om te onderhandelen, compromissen te sluiten, dialogen aan te gaan en ons te verheugen in wie we zijn”. Birma is verscheurd door tegenstellingen. Boeddhistische bendes en het leger verdreven tegen de 1 miljoen Rohingya moslims uit Rakhinestaat, maakten zich schuldig aan verkrachtingen en moord. Boeddhistische leiders roepen op tot haat.
De organisatie heeft een oproep gedaan met de titel “Grijp deze kans”, bestemd voor verschillende Birmese sociale, politieke en religieuze groeperingen in de aanloop naar de verkiezingen, die gepland zijn voor november. Deze laatste worden gezien als een kans om de drievoudige (gezondheid, milieu, sociale) crisis te boven te komen. De katholieke bisschoppen van het land en de boeddhistische, islamitische en hindoeïstische religieuze leiders hebben het document ondertekend.
Een boodschap gericht aan de burgerbevolking, etnische, gewapende groepen, politieke partijen en religieuze leiders van Myanmar.
‘We zijn moe van de oorlog, versleten door vijandschappen. De oorlog is een schande voor iedereen. Hoe komt het dat de conflicten in Birma nooit eindigen? Waar ligt de verantwoordelijkheid? Natuurlijk kan men de strijdlust van de Tatmadaw beschuldigen, zelfs haar halsstarrigheid in het weigeren van een volledig staakt-het-vuren om de natie veiliger te maken. Men kan het zwakke gezag van de burgerregering betreuren, of het gebrek aan een eerlijk proces in het rechtssysteem. Men kan etnische leiders en handlangers die te veel profiteren van de handel in jade of drugs, beschuldigen van het opgeven van morele waarden. Men kan betreuren dat wij religieuze leiders te voorzichtig zijn in het protesteren tegen onrechtvaardigheid.
Maar met deze boodschap doen wij, in afwachting van belangrijke nationale verkiezingen en de Panglong-conferentie van de 21e eeuw, een rechtstreeks beroep op alle leiders van Birma en op onze mede-religieuze leiders om met respect voor elkaar te luisteren en vastbesloten te zijn om het welzijn van iedereen te zoeken.
Een gouden kans wordt ons nu geboden in de nieuwe omstandigheden en nieuwe uitdagingen in onze wereld. We dringen er bij iedereen op aan: grijp dit moment aan. Birma zit gevangen in een drievoudige wereldwijde crisis. Een kleine ziekteverwekker heeft de mensheid tot stilstand gebracht. De natuur zit gevangen. Het coronavirus geeft ons de kans om nieuwe wegen in te slaan. Ten tweede, milieubedreigingen brengen alles in gevaar. Birma is een van de vijf landen die het meest getroffen zijn door de klimaatverandering deze eeuw. Ten derde, een wereldwijd wildvuur onthult hoe belangrijk de rassenverhoudingen zijn. Ondanks de schoonheid van de diversiteit, houden de Birmezen vast aan de dwaasheid om een rangorde in etnische verschillen aan te nemen.
Wat kunnen we anders doen in plaats van terug te keren naar zinloze verdeeldheid? Welke toekomst willen we voor onze jongeren? Decennialang hebben ze in eigen land geen kansen gekregen en zijn ze dus met miljoenen naar het buitenland gegaan, om als slaven te werken. Hoe kunnen we het beste een toekomst beloven en onze mensen gezondheid, welzijn en waardigheid geven? Met welke moed en creativiteit kunnen we ons recht op respect, gelijkheid, duurzame welvaart en duurzame vrede voor Birma opeisen?
Birma is omringd door vele buren. Zij zien de rijkdom van ons land, ons goud, teak en jade, onze gulle rivieren en ongerepte bossen. Als we tegen elkaar vechten, raken we afgeleid, ons land wordt verwoest, onze jongeren worden vernietigd door verslavende stimulerende middelen en duizenden van onze jonge vrouwen en mannen verlaten hun land alleen maar om hun waardigheid en hun leven te verliezen. Vorige week werden opnieuw honderden jonge jade-mijnwerkers begraven in waterige graven, terwijl buitenlanders met onze rijkdom weglopen. Als we vechten, zetten we onze jonge mannen in vijandschap met hun broeders. Hun leven en ledematen zijn gebroken, moeders huilen en jonge vrouwen worden tot weduwe gemaakt. Het is tijd om te stoppen.
De strategie van de kolonisten was om te verdelen en te regeren. Laten we ons niet opnieuw laten misleiden. Om een natie op te bouwen hoeven we niet bang te zijn voor verschillen, maar moeten we leren om te onderhandelen, compromissen te sluiten, te dialogeren en ons te verheugen in wie we zijn. Als we een burgerregering kiezen, kiezen we dan niet wie er in onze natie gezag heeft? Is democratie niet ons doel bij de verkiezingen?
De vredesakkoorden die we ondertekenen mogen dan wel de gevechten onderbreken, maar de bossen worden nog steeds geplunderd. Kostbare rijkdommen worden nog steeds uit onze bodem gehaald en gestolen van toekomstige generaties. Ga dieper in je onderhandelingen! We beschermen de rechten van onze armen niet als we hetzelfde doen als de agressors. Handel drijven met dieven is handelen in de dood. Wij smeken u, kies de weg naar boven van het ‘nieuwe’, niet de weg naar beneden van het ‘veilige’. Confronteer je vijanden met de waarheid. Werk eraan om hen te overtuigen dat vrede ook in hun belang is.
Investeer in hoop. Bereid je voor op de toekomstige wereld na de pandemie. Luister naar de kreten van Moeder Aarde. Respecteer elkaar. Moedig onze jongeren aan om te studeren. Azië en de wereld zullen nodig hebben wat Birma kan bijdragen voor de komende generaties. Onze culturen zijn schatten, gebouwd door de eeuwen heen. De bossen van Birma zijn de longen van Azië. Onze inheemse bevolking weet ze te bewaren. De rijstvelden van Birma zijn de rijstkom van Azië. Onze boeren verdienen gewoon een beloning. De jongeren van Birma zijn de vredestichters van de ASEAN van morgen. Bereid ze goed voor.
Boeddhistische, christelijke en islamitische mensen van Birma, met etnische en gemeenschapsleiders, kunnen de boodschap leven die de wereld verlangt te horen. Als we de onoprechtheid ontmaskeren, naar elkaar luisteren en in harmonie naar de toekomst kijken, zullen we een wereld bevorderen die vreedzaam, rechtvaardig en inclusief is. Dan zal Birma een trots lid zijn van de familie van naties.
Het volk van Birma verdient vrede, geen oneindige oorlog. Er kan geen vrede zijn zonder gerechtigheid. Er kan geen gerechtigheid zijn zonder waarheid. Laat een nieuw Birma van hoop, vrede en welvaart aanbreken, terwijl we door middel van verkiezingen naar het doel van de democratie marcheren.
Grijp deze kans!’
