Van wie zijn Zijn gedachten, en heeft het wel zin om dat aan Hem te vragen?
Als God almachtig is kan Hij zichzelf laten denken wat Hij wil, wanneer Hij wil, voor zolang Hij wil. Waarom hij dat zou doen? Omdat het in Zijn ondoorgrondelijke plannen past. Uit vriendelijkheid, om zichzelf gerust te stellen. Uit boosaardigheid, om zichzelf op het verkeerde been te zetten. Voor de lol, om te kijken wat er gebeurt. Om te leren niet alles voetstoots aan te nemen wat er in Hem opkomt. Om wat voor reden dan ook of zonder reden.
Zo kan Hij zichzelf laten denken dat mensen een vrije wil hebben en naar eigen inzicht voor of tegen Hem kunnen kiezen, terwijl ze in werkelijkheid volledig naar Zijn pijpen dansen. Hij kan zichzelf ook laten denken dat mensen volledig naar Zijn pijpen dansen terwijl ze in werkelijkheid een vrije wil hebben en naar eigen inzicht voor of tegen Hem kunnen kiezen.
Hij kan zichzelf laten denken dat het leven van a tot z een droom is terwijl het zo echt is als het lijkt. Hij kan zichzelf ook laten denken dat het leven zo echt is als het lijkt terwijl het van a tot z een droom is.
Hij kan zichzelf laten denken dat ieder mens de wereld deelt met miljarden medemensen terwijl ze in werkelijkheid helemaal alleen zijn in hun eigen privékosmos. Hij kan zichzelf ook laten denken dat ieder mens alleen is in zijn eigen privékosmos terwijl ze in werkelijkheid de wereld delen met miljarden medemensen.
Hij kan zichzelf laten denken dat mensen in wezen goed zijn terwijl ze in wezen slecht zijn. Hij kan zichzelf ook laten denken dat mensen in wezen slecht zijn terwijl ze in wezen goed zijn.
Hij kan zichzelf laten denken dat mensen helemaal geen wezen hebben terwijl ze ofwel in wezen goed zijn, ofwel in wezen slecht. Hij kan zichzelf ook laten denken dat mensen ofwel in wezen goed zijn, ofwel in wezen slecht terwijl ze helemaal geen wezen hebben.
Hij kan zichzelf laten denken dat de wereld al miljarden jaren bestaat terwijl Hij hem pas zesduizend jaar geleden geschapen heeft. Hij kan zichzelf ook laten denken dat Hij de wereld pas zesduizend jaar geleden geschapen heeft terwijl die al miljarden jaren bestaat.
Hij kan zichzelf laten denken dat mensen echt bestaan en wel een eeuw oud kunnen worden terwijl ze niet meer zijn dan een vluchtige voorstelling in Zijn geest. Hij kan zichzelf ook laten denken dat mensen niet meer zijn dan een vluchtige voorstelling in Zijn geest terwijl ze echt bestaan en wel een eeuw oud kunnen worden.
Hij kan zichzelf laten denken dat mensen eindeloos wedergeboren worden terwijl ze in werkelijkheid maar één keer geboren worden en één keer sterven. Hij kan zichzelf ook laten denken dat mensen één keer geboren worden en één keer sterven terwijl ze in werkelijkheid eindeloos wedergeboren worden.
Hij kan zichzelf laten denken dat mensen na hun dood naar de hemel of de hel gaan terwijl er helemaal geen leven na de dood is. Hij kan zichzelf ook laten denken dat er helemaal geen leven is na de dood terwijl mensen na hun dood naar de hemel of de hel gaan.
Hij kan zichzelf laten denken dat Hij zichzelf kan laten denken wat Hij wil, of dat Hij dat toch niet kan, of wat dan ook.
Als God zichzelf kan laten denken wat Hij wil, kan Hij vervolgens in alle oprechtheid, zonder te liegen, zeggen wat Hij denkt, zelfs als dat je reinste flauwekul is. Vandaar mijn vraag aan jou:
Zeker weten dat Gods openbaringen de goddelijke waarheid openbaren?
Zeker weten dat God de waarheid spreekt als Hij tegen je spreekt?
Heeft het wel zin om Hem wat te vragen?
Heeft het wel zin om Hem dat te vragen?
