De weg van de vernedering
– Wat was jouw weg, Hans?
– Wat zal ik vandaag weer eens zeggen.
– Nou?
– Een lange reeks vernederingen dan maar.
– Wat was het resultaat daarvan?
– Vernietiging van eigendunk.
– Ik dacht dat de weg er een was van spirituele groei.
– Bij mij is er niets gegroeid.
– Of van toenemende vaardigheid.
– Bij mij is er niets toegenomen.
– Of van voortschrijdend inzicht.
– Bij mij is er niets voortgeschreden.
– Of van optrekkende mist.
– Bij mij is er niets opgetrokken.
– Wat zou jij zeggen?
– Tja.
– En die weg ben jij vrijwillig gegaan?
– Ik heb de hele weg tegengestribbeld.
– Dan heb je weinig om trots op te zijn.
– Zeg maar gerust niets.
– Dan heb je niets om trots op te zijn.
– Zeg maar gerust niemand.
– Maar ook niemand om je voor te schamen zeker?
– Je probeert de huid te verkopen voor je de beer geschoten hebt.
– En als ik de beer geschoten heb?
– Dan zijn je vragen overbodig.
– Omdat ik de antwoorden dan weet?
– Deze vraag ook.
– Wie of wat is de beer?
– Deze ook.
– Wat moet ik doen om de weg van vernedering te gaan?
– Je bent allang onderweg.
– Wat moet ik onderweg doen?
– Tegenstribbelen.
– Maar ik wil juist meewerken.
– Wou jij je de weg toe-eigenen?
– Ik wil hem gaan, niet ondergaan.
– Allemaal eigendunk.
– Hoe moet ik tegenstribbelen?
– Je doet al niet anders.
– Hè?
– Alleen al door mee te willen werken.
– Door mee te willen werken, stribbel ik tegen?
– Onder meer.
– Dus eigenlijk doe ik het zo slecht nog niet.
– Allemaal eigendunk.
– Geef nog eens een voorbeeld van eigendunk.
– Denken dat je ooit vrij zult zijn van eigendunk.
– Wat is het toppunt van eigendunk?
– Denken dat je vrij bent van eigendunk.
– Hoogmoed komt voor de val.
– Deemoed net zo goed.
– Wat komt niet voor de val?
– De val.
Deze tekst maakt deel uit van Zondagskindjes, een serie teksten over niet-weten die geen deel uitmaken van een serie.