Weet je het niet meer of waan je je wijs?
Weetnietzen is zen waarin het niet-weten centraal staat.
Onwetende zen, ansho no zen in het Japans, is oppervlakkige zen, amateurzen, nepzen, schijnzen, zondagszen, doe-het-zelfzen, doe-alsofzen, zen van horen zeggen, napraatzen, onzen, wanzen.
Weetnietzen en onwetende zen zijn makkelijk uit elkaar te houden. De eerste getuigt van niet-weten, de laatste pronkt met wijsheid. De eerste hoeft geen rang of stand, de laatste wil de hoogste.
Pronken met wijsheid is niet voorbehouden aan zen-amateurs, beroeps kunnen er ook wat van. We gaan nog heel wat zenpauwen tegenkomen, en echt niet alleen van over de grens.
Het Witboek Zen gaat over weetnietzen. Over de weetnietgeest die sinds jaar en dag in mij huishoudt. Die als een rode draad door de geschiedenis van zen loopt, of aan een zijden draadje.
Zowat iedereen die ik ken weet meer over zen dan ik, ook de mensen die zondagszen bedrijven. En ik ken niemand die minder weet over niet-weten dan ik. Vanuit die dubbel bevoorrechte positie schrijf ik vrijmoedig mijn dwaalteksten.
Weet je aan het eind van dit boek ietsje minder over zen en niet-weten dan aan het begin, dan hebben we ons werk goed gedaan.
