Niet willen zien wat je ziet.
Van kindsbeen af ben ik hartstochtelijk geïnteresseerd in het menselijk lichaam. Om mijn honger te stillen heb ik in de loop van de jaren een heleboel anatomische en medische boeken en plaatjes verzameld. Daardoor heb ik zonder relevante opleiding toch wat zicht gekregen op allerlei vormen van macroscopische pathologie, waaronder het klinefeltersyndroom.
Toen ik in 2012 naar aanleiding van een correspondentie de foto’s van Ramana Maharshi op het internet eens bekeek, vielen mijn ogen zowat uit hun kassen. Die lange armen en benen. Die ronde schouders en brede heupen. Die vrouwenborstjes. Die slappe handjes. Die lage spierspanning. Dat luie lichaam. Die lege luier. Ik dacht: Klinefelter. Die man had het syndroom van Klinefelter.
Het klinefeltersyndroom werd voor het eerst beschreven in 1942 in Massachussets, Amerika, kort voor Ramana’s dood een halve aardbol verderop. Het wordt veroorzaakt door een genetische afwijking in de vorm van een of meer extra X-chromosomen: XXY, XXXY, XXXXY enzovoort in plaats van gewoon XY, die voorkomt bij ongeveer 1 op de 1000 mannen.
Behalve bovengenoemde lichamelijke kenmerken gaat klinefelter gepaard met een heel lage testosteronspiegel. De klinefelterpatiënt is daardoor hypo- of aseksueel. Hij is niet competitief ingesteld en eerder lief, zachtaardig, verlegen, wijkend en inschikkelijk dan dominant, assertief of kordaat.
Klinefelters zijn weinig flexibel en moeilijk van hun conclusies af te brengen. Ze zijn honkvast en houden van vaste regels en gewoontes, rust en stilte. Ideeën vinden ze gemakkelijker dan gevoelens. Ze zijn beter in de omgang met dieren dan met mensen, die ze niet altijd even goed begrijpen.
Klinefelter gaat vaak gepaard met een of andere vorm van autisme zoals Asperger of het savantsyndroom: een uitzonderlijk geestelijk vermogen, bijvoorbeeld een fotografisch geheugen, waarover Ramana Maharshi beschikte.
Er kunnen bij klinefelters allerlei afwijkingen in het slaappatroon optreden. Narcolepsie, slaapwandelen, niet kunnen inslapen, heel licht slapen, heel vast slapen. Ook zijn ze vatbaarder voor verkoudheid, luchtwegaandoeningen, middenoorontstekingen, reuma, botontkalking en borstkanker.
Sla er een paar biografieën op na en je zal zien dat veel aspecten van Ramana’s persoon en leven perfect bij het syndroom van Klinefelter passen; niet alleen de medische, ook en juist de spirituele.
Natuurlijk, het bewijst niets. De klinefelterdiagnose kan alleen definitief gesteld worden door DNA-onderzoek, en daarvoor is het inmiddels een eeuwtje te laat.
Of iemand moet toevallig nog wat biologische relikwieën van Maharshi hebben liggen, haren, nagels, handwortelbeentjes als het os lunatum of het os crancjorum, een versteende voorhuid (os preputium) of andere egovrije lichaamsdelen waarvan de authenticiteit vaststaat en de chromosomen nog geteld kunnen worden.
De hagiografieën maken ons ook al niet wijzer. Die maken alleen de Sri wijzer, daar zijn het hagiografieën voor.
Dus, was Ramana nou een onverdeelde wijze in een verdeelde wereld of een onversneden autist in een autolytische illusie, wat denk jij?
Reactie Han van den Boogaard
Han van den Boogaard is de auteur van de biografie Sprekende stilte: leven en leer van Sri Ramana Maharshi. Ik heb hem mijn hypothese voorgelegd en dit is zijn reactie.
Beste Hans,
Hartelijk dank voor je mail. Ik vind het een interessante optie die je hier naar voren brengt, met ogenschijnlijk overtuigende argumenten voor het klinefeltersyndroom.
Aan de andere kant zijn er elementen in Ramana’s leven die je analyse weerspreken. Op de eerste plaats, en dat wordt in mijn boek ook wel duidelijk denk ik, was Ramana tot zijn ontwaken een doodnormale, zelfs enigszins macho jongen met dito eigenschappen: jongensvriendschappen, een competitieve instelling, en normale sociale vaardigheden, passend binnen de cultuur waarin hij leefde. Daarnaast heb ik ook wel eens ergens gelezen (maar dit heb ik niet in het boek opgenomen) dat iemand Ramana een keer vroeg of hij wel eens zaadlozingen had. Hierop antwoordde Ramana bevestigend. Dus tja, ik heb toch twijfels of je intuïtie klopt en hij in aanleg, genetisch dus, anders was dan anderen.
Mijn theorie is dat Ramana in de loop van zijn leven ‘vervrouwelijkt’ is. Levend in en als het Zelf speelde seksualiteit eigenlijk geen rol in zijn leven, en waren de normale sociale omgangsvormen en interesses niet echt relevant meer voor hem. Hij leefde weliswaar nog in de wereld, maar was geenszins meer van de wereld. Zoals ook in mijn boek te lezen is, merkte een van zijn oude schoolvrienden, die een tijdje in de ashram heeft geleefd, ooit op, toen hij de benen van Ramana masseerde, dat die vroeger zo hard en borstelig waren, en nu glad en zacht. Misschien is zijn hormoonhuishouding in de loop van de jaren veranderd. Maar autistische trekken zou ik hem zeker niet toe willen dichten, want in tegenstelling tot een autist was hij juist uitstekend in staat zich in de positie van een ander in te leven en met behulp van beeldspraken en metaforen over te brengen wat hij bedoelde.
Natuurlijk is dit ook alleen maar speculatie van mijn kant, maar dit is het eerste wat in me opkomt na het lezen van je mail.
[…]
Vriendelijke groet,
Han
Vragen aan de lezer
Is Ramana Maharshi een lichtend voorbeeld voor jou?
Mag hij anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Heb jij andere lichtende voorbeelden: vader, moeder, opa, oma, Jezus, Boeddha, Osho, Andrew Cohen, Jim Jones, Sai Baba, Sogyal Rinpoche, Genpo Roshi, Nico Tydeman, Rients Ritskes?
Mogen zij anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Mogen de mensen om je heen anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Mogen de mensen uit je verleden anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Mag jij zelf anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Mag alles anders zijn dan je altijd hebt gedacht?
Altijd anders?
