“I came to see that the world is always as it should be, whether I opposed it or not.”
(Byron Katie)
Katie: Ik begon in te zien dat de wereld altijd is zoals hij moet zijn, of ik me ertegen verzet of niet.
Hans: Ik begon in te zien dat ik geen idee heb wat verzet is en wat niet.
Katie: Hoe bedoel je?
Hans: Als ik weiger om me te laten behandelen, verzet ik me dan tegen het leven? Als ik me laat behandelen, verzet ik me dan tegen mijn ziekte? Als ik bid om genezing? Als ik bid om berusting?
Als ik eet, verzet ik me dan tegen de dood? Als ik me dood eet? Als ik vast?
Als ik vecht, verzet ik me dan tegen de vrede? Als ik vecht voor de vrede? Als vechten me vrede geeft?
Als ik brandnetels wied, verzet ik me dan tegen de natuur? Als ik ze laat woekeren? Als ik ze laat overwoekeren?
Als ik iets een boom noem, verzet ik me dan tegen de boom? Als ik weiger iets te benoemen, verzet ik me dan tegen de taal? Tegen communicatie? Tegen mijn geest?
Als ik Het Onderzoek doe, verzet ik me dan tegen mijn gedachten? Tegen mezelf? Tegen mijn opvoeding?
Als ik Het Onderzoek onderzoek, verzet ik me dan tegen Het Onderzoek? Tegen jou? Tegen mezelf?
Als ik me verzet tegen mijn verzet, verzet ik me dan? Als ik me eraan overgeef? Als ik ga roepen dat mijn verzet altijd is wat het moet zijn, of ik me ertegen verzet of niet?
Katie: Jeetje.
Hans: Dat bedoel ik.
