Boeddha in Afrika, geregisseerd door de in KwaZulu-Natal gevestigde filmmaker Nicole Schafer, is geselecteerd in de International Documentary Competition op het 40e Durban International Film Festival (18 tot 28 juli).
Boeddha in Afrika is een subtiele observatie over een Malawische tiener die gevangen zit tussen zijn Afrikaanse roots en zijn Chinese opvoeding. De film volgt het intieme verhaal van Enock Alu, een Malawische tiener die opgroeit in een Chinees boeddhistisch weeshuis in Afrika. Enock, ooit de sterspeler met dromen om een held in de vechtkunst te worden zoals Jet Li, moet in zijn laatste schooljaar moeilijke beslissingen nemen over zijn toekomst. Gaat hij terug naar zijn familie in zijn geboortedorp of studeert hij in Taiwan? Tegenover China’s groeiende invloed op het continent biedt Boeddha in Afrika een uniek inzicht in de impact van culturele soft power op de identiteit en verbeelding van een jonge jongen en zijn gemeenschap.
Enock Alu (16) is een van de driehonderd weeskinderen van het Malawische platteland die opgroeit in een liefdadigheidsorganisatie die is opgericht door een boeddhistische monnik uit Taiwan. Het is een van de vele soortgelijke instellingen in zuidelijk Afrika die zich richten op het gebruik van de Chinese cultuur en het boeddhisme om het leven van weeskinderen in Afrika te verbeteren. De film, gefilmd over een periode van vijf jaar, geeft een waardevol inzicht in enkele van de uitdagingen waarmee kwetsbare kinderen in Afrika bezuiden de Sahara worden geconfronteerd en stelt complexe vragen over cultuur, identiteit, imperialisme en de impact van buitenlandse ontwikkelingshulp.
De focus van de Chinese betrokkenheid bij Afrika lag vooral op de economische impact, terwijl dit verhaal de invloed van de Chinese cultuur laat zien, zegt schrijver en regisseur Nicole Schafer. ‘Afrika wordt al zo lang beïnvloed door de westerse cultuur en economische systemen. Het viel me op hoe dit weeshuis vreemd genoeg doet denken aan de christelijke missies tijdens het koloniale tijdperk, alleen hier hebben Afrikaanse kinderen Chinese namen en in plaats van over het Westen te leren, leren ze over de Chinese cultuur en geschiedenis. Ik denk dat het weeshuis de perfecte metafoor is om niet alleen de impact van de Chinese betrokkenheid bij Afrika te onderzoeken, maar ook als een spiegel voor de erfenis van het Westerse kolonialisme op het Afrikaanse continent.’
Het project ontving de IDFA Most Promising Documentary Award toen het in 2011 voor het eerst op de Durban FilmMart werd geplaatst en kreeg sindsdien financiering van verschillende internationale fondsen, waaronder het IDFA Bertha Europe Fund in Nederland, Hot Docs-Blue Ice Group Doc Fund en de Alter Cine Foundation in Canada, Chicken & Egg Pictures in New York, de Zuid-Afrikaanse National Film and Video Foundation en de KwaZulu-Natal Film Commission.
