Nederlanders lijken net verongelijkte pubers. Ze roepen dat de regering alles verkeerd doet, maar dulden zelf geen regels. Ze vinden de overheid autoritair, maar eisen steun. Ze weten alles beter, maar schreeuwen om regie. En de schuld ligt altijd bij iemand anders.
Om hun eigen identiteit te verdedigen, ‘cancellen’ ze elkaar, verketteren ze de geschiedenis, vermoeden ze overal complotten en helpen ze steeds weer andere aansprekende individuen aan macht.
In de ‘marketingcratie’ waar de verpakking de boodschap is, gaat eigen gevoel boven alles, mogen zaken niet ingewikkeld zijn en moet alles er vooral leuk uit zien.
In het prikkelende en confronterende Kan het misschien wat zachter? vangt Daniela Hooghiemstra de huidige tijdgeest nuchter en met humor aan de hand van thema’s als feminisme, identiteitspolitiek en koningshuis.
Alles is nog niet verloren, betoogt ze. Als de vrije individuen die in de vorige eeuw zijn opgestaan, de puber in zichzelf weten te overwinnen, als ze kunnen accepteren dat ze niet het centrum van het universum vormen en aanvaarden dat onvolmaaktheid en tegenslag bij het leven horen, dan halen ze misschien de tweeëntwintigste eeuw nog wel.
Voor dit boek selecteerde en bewerkte zij haar beste columns, stukken en essays uit de Volkskrant en NRC.
Aantal pagina’s: 204
Uitgever: Balans
Verschijningsdatum: 16/09/2022
kees moerbeek zegt
‘Nederlanders lijken net verongelijkte pubers.’ Hiermee doen we beiden tekort en pubers horen verongelijkt te zijn. Iets anders is dat complottheorieën tegenwoordig de zaak behoorlijk verzieken. Ze speelden altijd al een (zeer) beperkte rol, maar zijn inmiddels bewust of onbewust een wapen om samenlevingen te destabiliseren, voor kortzichtig politiek gewin.
Het is maar dat we dit weten, niet om ons leven erdoor te laten verzieken. Dat laatste zou trollen, al of niet aangestuurd door Poetin in de kaart spelen en we zijn niet machteloos, integendeel.
In een open democratische samenleving als de onze is vrijheid van meningsuiting e.d. een groot goed en een kracht, maar extreem geloof in complottheorieën en al te heftige reacties daarop kunnen onze democratie in gevaar brengen. De prijs daarvan is wat mij persoonlijk betreft te hoog.
Wat we nodig hebben is een weerbare democratie, zonder hysterisch gedoe, en het zou goed zijn als onze volksvertegenwoordiging een voorbeeld geeft. Wanneer?