• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Teisho » Muizenissen

Muizenissen

27 augustus 2016 door Zeshin van der Plas

Ik beloof alle levende wezens te redden…

Tsja, en hoe doe je dat dan, alle levende wezens. Je eet geen vlees meer, loop alleen nog maar gympen, kijkt de hele index na op elk pak in de supermarkt, afijn je doet je best. Help, heb ik ineens een muis in huis, dat lijkt mij niet zo fris, dus ik roep: ‘Lief muisje, ga eens buiten spelen.’ En vraag niet hoe het kan: ik zie haar door de open tuindeur naar buiten lopen. Maar toen ze uitgespeeld was, kwam ze om een stukje kaas zeuren. Niet dat ik haar gezien heb, maar de kaas wel die ik op het aanrecht had laten liggen Er zaten gaten in die anders waren dan ik gewend was.

Dus wat doe je? Ja, als eerste natuurlijk de kaas hygiënisch bijwerken en opruimen, daarna ben ik naar de supermarkt gegaan om via het advertentiebord een poesje te zoeken. Na een week had ik een gordijnen klauteraartje die in mijn oren beet, knorrend in mijn bed aantrof en op plekken plaste die ik niet goed vond. Ik was genoodzaakt om mijn boodschappenassortiment uit te breiden. Dus je kijkt op het blikje kattenvoer waar op staat: ‘Ik beloof alle levende wezens te redden.’ Kijk spiedend om mij heen, niemand kijkt… en ik stop snel twee blikjes in mijn mandje. Nou, knorremans vond het geweldig. Na verloop van tijd leerde ze klokkijken en klokslag vijf uur liep er steevast een piepend pluizenbolletje voor mijn voeten. Ze was lief en er ontstond een hechte band tussen ons en de muizen die kozen het muizenpad. Maar ja, poezen gaan niet lang mee, na eenentwintig jaar trouwe dienst mocht ze uitrusten in nirwana.

Toen ik midden in de nacht ging kijken of mijn toilet niet gestolen was en tegelijkertijd maar een plasje deed, riep een muis vanaf het aanrecht: ‘waar ligt de kaas?’ Nou had ik een leerling die iets in bijzondere katten deed, ze had voor mij een kat van het merk Cornish rex. Als sneeuw voor de zon verdwenen de muizen en deze kon net zo goed klokkijken als de vorige met dat verschil dat ze in mijn broekspijpen omhoog klom en in mijn vingers beet. Ik zeg haar: ‘Ik beloof alle levende wezens te redden’ behalve Cornish rex katten, en bracht haar terug waar ze vandaan kwam. Nee, het advertentie bord werkte een stuk beter, een schattig bolletje wol met witte pantoffeltjes kroop mauwend in mijn mouw omhoog toen ik mijn hand in haar nestje stak. Het klikte tussen ons, we vonden elkaar lief. Nu moet je weten dat ik geen kattenbak in huis wil hebben in plaats daarvan heb ik een kattenluik, wat mijn katten altijd zeer op prijs gesteld hebben, zelfs de Cornish rex. Dat in het voorjaar een kater af en toe zijn geurtje achter laat neem ik voor lief. Maar toen kreeg ik een cadeautje van mijn Toffeltje, heeeeeel trots kwam ze met een muis in haar bek aan zetten met een blik van: ‘Kijk eens baas, heb ik voor jou meegenomen, eet smakelijk’, en legt het kadaver voor mijn voeten. Ik zeg haar: ‘Lieve Toffeltje, ik heb beloofd om alle levende wezen te redden, vandaar dat ik vegetarisch ben en dus geen muizen eet.’ Ze kijkt mij aan, schuift met haar poot de muis dichter naar mij toe. Zuchtend sta ik op en pak met een toiletpapiertje de muis op en smijt het slachtoffertje in de tuin.

Twee dagen later hoor ik Toffeltje opgewonden miauwen en hard rond rennen. Als ik kijk ligt ze op de grond met haar pootjes vooruit gestrekt waar een klein muizenkopje tussen door kijkt. Ze tilt haar poot op waarop de muis er vandoor gaat maar niet ver komt omdat de poot van Toffeltje lieflijk op haar neerdaalt. Ze kijkt mij aan met een blik van: ‘Heb je gezien hoe het moet?’ Even later laat ze het muizenbeest weer los en het schiet mijn kant op. Toffeltje roept: ‘Pak het dan, pak het dan’,  en het beest schiet onder de kast. Stommerd, roept Toffeltje, ik heb toch voorgedaan hoe het moet. Om kort te gaan: mijn kat jaagt de muizen het huis niet uit, ze staat aan de tuindeur te roepen; ‘Muisjes, muisjes komen jullie spelen.’ Ik geef haar zo goed te eten dat ze de muizen als speelgoed gebruikt en ze rond laat slingeren als ze uitgespeeld is.

Boeddhisme is leuk, maar als je kat ook boeddhist is, komen de muizen ook naar de tempel om de offergave op het altaar op te eten. Op zich is dat niet zo erg, maar muizenkeutels op het aanrecht is minder. Toen ik weer een keer ging kijken of het toilet er nog was, zag ik op het aanrecht een muis met obesitas die mij vraagt: ‘Waar staat de oude kaas, ik lust geen nieuwe.’ En schommelt even later op haar gemak onder de kast. Nu is de maat vol- ik naar mijn favoriete winkel op de hoek van de Bilderdijkstraat en de Kinkerstraat en koop een muizenlokdoos voor zes euro. Na drie weken zie ik een ieniemienie muisje weg schieten onder de kast waar ook het lokdoosje staat. Ik pook met de bezemsteel onder de kast en het lokdoosje schuift eronder vandaan. Als ik het terug wil zetten zie ik dat de dikke muis er een nest heeft in gemaakt. En ik zie het kleine muisje onder de koelkast wegschieten. Ik schuif de koelkast opzij en een penetrante lucht komt mij tegemoet. Onder de koelkast is het bezaaid met muizenkeutels, ik zet de stofzuigers er op en haal geheel tegen mijn principes een fles chloor bij de supermarkt. ‘Ik beloof alle levende wezens te redden maar nu is de maat vol.’ Ik op hoge poten naar die winkel op de hoek van de Kinkerstraat en de Bilderdijkstraat. De bedremmelde verkoopster zegt beschaamd: ‘in het ‘eeneuroschap’ hangen muizenvallen.’ Twee muizenvallen voor één euro, het moet niet gekker worden.

Mijn buren zeggen dat ik een stukje spek in de muizenval moet doen. Dus moet ik een half varken gaan kopen voor een muizen stukje spek? ‘Ik beloof, grrrrrrrrrrrrrrrr’, gelukkig hadden mijn buren een dood varken in de koelkast liggen en ik kreeg daar een paar stukjes van. Om een uur of drie ‘s nachts hoor in de keuken ‘klak’ en ik denk het zal wel en draai mij nog eens om. De volgende ochtend ligt de muizenval op z’n kop met de dikke obesitas muis er onder. Met een schroevendraaier licht ik de veer van de muizenval op en de muis valt in het muizenkerkhof in het hoekje van mijn tuin. Ik mompel ‘Namu ki e Butsu, Namu ki e So, Namu ki e Ho’, in de hoop dat ik niet in Naraka , de onderwereld terecht kom. Ik vraag mij af zou Nansen zo’n zelfde kat gehad hebben? In zijn tijd hadden ze natuurlijk geen muizenvallen anders had hij wel voor een andere oplossing gekozen. Nu vraag ik het wel aan hem in Naraka.

Monnikje

 

Categorie: Teisho, Zen Tags: belofte, kat, muis, zeshin

Lees ook:

  1. Salomo spaart de kat
  2. Zeshin – choka en banka – de dagelijkse tempelceremonies
  3. Zeshin – aandachtige geest
  4. Wereldverbeteraar

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. G.J. Smeets zegt

    27 augustus 2016 om 17:31

    :)
    Ik had ooit een kater in de schuur, Spino geheten (afkorting van Spinoza, de filosoof). Hij keek geboeid naar de muizen die de brokjes in zijn etensbak kwamen ophalen en hij verroerde verder geen vin.

    • zeshin zegt

      27 augustus 2016 om 21:52

      grinnnnnnn

  2. Vanessa zegt

    27 augustus 2016 om 23:00

    Ik heb tijden een muis in de tuin en schuur gehad. Dus al het vogelvoer enzovoort in goed afsluitbare bakken gedaan in de hoop dat hij/zij zou afdruipen. Inderdaad begon ik op een gegeven moment te denken aan een val, maar zover kwam het niet. Het beestje was inmiddels overleden onder de koelkast. Het duurde ruim drie dagen voor ik hem/haar vond. Ook kleine lijfjes stinken geweldig. Het lijkje ligt begraven in de achtertuin.

    • zeshin zegt

      28 augustus 2016 om 15:52

      Tsja, soms maken muizen de boeddhisten het erg moeilijk.

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 5 juni 2025
    Introductieworkshop ‘Leven vanuit Vrijheid’
  • 6 juni 2025
    Yoga en meditation
  • 6 juni 2025
    Exploring wisdom and emptiness
  • 7 juni 2025
    Workshop Kum Nye | Ons ware zelf belichamen | Live en Online
  • 9 juni 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 10 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 11 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • 11 juni 2025
    Zenmeditatie in Leiden
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2025 – dag 157 – hardloper
    • Gemeente Rotterdam gaat rol haven in genocide en andere mensenrechtenschendingen onderzoeken
    • Een boeddhistische monnik in Palestina
    • Illustrator en animator Raoul Deleo in De Werkplaats
    • Vrijdag Zindag – Pinksteren antropologisch bekeken

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.