Een columnist die de boeddhistische leer bestudeert is iemand die columns schrijft over onderwerpen die op dat moment actueel zijn in de maatschappij of politiek of over onderwerpen die hem zelf op dat moment bezighouden. De columnist schrijft voor een krant of tijdschrift. In meestal politiek of maatschappijgerichte columns geeft de columnist zijn ongezouten mening over het onderwerp.
Hij ervaart dat de mens meer is dan zijn daad, zoals de boeddhistische geestelijk verzorgers het noemen, en wenst de personen over wie hij schrijft ook een lang, gezond en gelukkig leven toe. Bij het schrijven van zijn stukjes is haat of afkeer geen drijvende kracht. Hij signaleert vanuit een helikopterview. Maar heeft er ook niets op tegen als daders van afschuwelijke misdrijven hun straf uitzitten in koude, hete en blaartrekkende hellen. Of de bak indraaien. Hetgeen weer stof voor een nieuwe tekst oplevert. Hij neemt waar.
Zo, dat is gezegd en geschreven.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.