Toen ik mijn pup Nima noemde liet ik me inspireren door fraaie Marokkaanse meisjesnamen. ‘Gezegende’ leek me vertaald uit het Arabisch ook wel aangenaam klinken. Tot ik op Instagram merkte dat mensen uit vooral Iran, maar ook uit Turkije en India filmpjes van Nima bekeken en waardeerden.
Even later had ik uitgezocht dat Nima een oude Perzische jongensnaam is, al heten ook Iraanse vrouwen wel Nima. Betekenissen: beroemd, halve maan en goede reputatie. In het Tibetaans betekent Nima de zon, in India maan en in het Hebreeuws genade of gratie. Toe maar. Ik moet zeggen dat mijn hond in de 6 dagen dat ik haar nu heb alle betekenissen van haar naam wel heeft proberen waar te maken, dus dat belooft wat.
Ik was eerst verbaasd over de Islamitische belangstelling voor mijn pup. De Islam zegt immers dat honden onrein zijn, maar dat behoeft nuancering. Weliswaar zei de profeet Mohammed dat engelen geen huis zullen betreden waar een hond vertoeft, maar moslims mogen van de Koran wel een waakhond hebben en een jachthond. Ook een hond die het vee hoedt is toegestaan.
Een Turkse Instagramvriend heeft een boel katten, naast een grote hond die Safiye heet. Ik geloof dat hij ook wel eens een glaasje lekkers drinkt, blijkens fotografisch bewijsmateriaal op zijn Instapagina. Dat deed ik trouwens ook toen ik ooit in Istanbul was. Raki met 45% alcohol doet het best goed in een hotelkamer aan de Bosporus. Mogelijk dat ik ook daarom in Istanbul niet speciaal lette op de aanwezigheid van honden, al zullen die er vast geweest zijn.
Geef een reactie