De nacht is koud
De dauw is vast
De lucht wordt licht
De ijslaag smelt, verdampt
Nevel vult de lucht,
De aarde,
De zee
… De illusie
Ik lig wakker in bed
In de krochten onder mijn schedel
Huizen gedachten
Ze waren rond
En houden me wakker
(Denk)beelden,
Van liefde en van liefhebben
Van haat en van pijn
Beangstigend, benauwend
Gevoelens van vertedering en woede
Duale emoties
Gebaard door mijn ego
Drogbeelden
Ik laat ze verdampen
Zoals de dauw verdampt
In de gulle zon
En laat mijn geest in stilte rusten
