Wat heb ik een hekel aan die luidruchtige, vaak schreeuwerige commercials op de tv. Zogeheten bekende Nederlanders die tegen een hoge vergoeding burgers een bril proberen aan te smeren, of een gehoorapparaat, of een auto voor ‘slechts’ 40.000 euro. Of een bekende Nederlander die uit een vliegtuig wordt geduwd of per kanon wordt afgeschoten. Reizen naar zonnige bestemmingen en mensen die winkels plunderen met artikelen in volgepakte winkelwagens. Dure kleding, door goedkope arbeidskrachten in verre landen gefabriceerd.
Het is het theater van de hebzucht, een slechte voorstelling. Veel mensen leven in armoe, kunnen dat voedsel, een bril of zo’n auto niet betalen. Maar die malafide winkelketens, grote bedrijven, blijven op tv maar gillen en hun prijzen verhogen: graaiflatie. Ze moeten zich schamen. Deze week werd bekend dat de uitvinders van het ijsmerk Ben & Jerry zich tegen de handel en mentaliteit van Unilever keerden -Unilever nam het merk 25 jaar geleden over- en hun sociale doelstelling de mist in zagen gaan. De twee mannen probeerden hun ijsmerk terug te kopen maar dat mislukte.
Jerry Greenfield, medeoprichter van Ben & Jerry’s, heeft na bijna 50 jaar afscheid genomen van het ijsmerk. Hij beweert dat het zijn onafhankelijkheid heeft verloren en beschuldigt moederbedrijf Unilever ervan de sociale missie van het bedrijf te hebben ‘gesmoord’.
Greenfield zei in een brief die door zijn medeoprichter, Ben Cohen, werd gepubliceerd, dat hij niet langer ‘met een goed geweten’ in dienst kon blijven van een bedrijf dat volgens hem de mond was gesnoerd door het in het Verenigd Koninkrijk genoteerde Unilever, ondanks een overeenkomst die de sociale missie beschermde toen het in 2000 werd overgenomen.
“Het is zeer teleurstellend om tot de conclusie te komen dat die onafhankelijkheid, de basis van onze verkoop aan Unilever, verdwenen is”, zei hij. “Als het bedrijf niet kon opkomen voor de dingen waarin wij geloofden, dan was het helemaal niet de moeite waard om een bedrijf te zijn.”
Ik ben nog uit de tijd dat zondags de winkels gesloten waren. Alleen automaten leverden waar zoals sigaretten of een kroket. Eerst werd de zondagmiddag verkwanseld en toen ging de hele zondag eraan. Ik vond dat schokkend, zondagsrust verloor van het kapitalistisch systeem.
Ik geloof dat er nog steeds een Zondagswet is die het verbiedt om op een afstand minder dan 200 meter -luidruchtige- activiteiten te organiseren in de omgeving van Godshuizen. Ik weet niet of boeddhistische instellingen daar ook onder vallen. En er is een Vereniging Zondagsrust, op christelijke grondslag.. God greep overigens niet in toen de wekelijkse rustdag naar de haaien ging. En in kerken worden appartementen gebouwd.
Moge iedereen gelukkig, gezond en gelukkig zijn, niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie