DE STEEN DER WIJZE
Wie ben ik vraag ik mij soms af,
Dat zou ik best willen weten
Waarom ben ik dat vergeten
Is dat vergeten soms mijn straf?
Ik vroeg het aan een wijze man
Die zei, vraag het de steen der wijze
Die zal je er heen toe leiden
Maar zei niet waar ik hem vinden kan
Ik zocht de steen in een rivier
Door het verleggen van die steen
Stroomt het water niet als voorheen
Nu stroomt het van daar naar hier
Ik zocht bij de vrijmetselarij
Maar die slaan zo’n steen in stukken
Bij hen wil het ook niet lukken
Omdat die steen helemaal niks zei.
Eindelijk vond ik de steen
Na een tocht van lange jaren
brulde ik, en kwam tot bedaren
Want hij gaf aanstoot aan mijn teen
De steen der wijze die is stom
Geeft geen antwoord op je vraag
Die als een steen ligt op je maag
De steen der wijze die is dom
Gedicht van Z te B.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.
G.J. Smeets zegt
:)