Een claxon in een auto is bedoeld om op de weg gevaar af te wenden. Daarmee geef je aan dat jij er ook bent en dat ook zo graag wil houden. Met een claxon kan je ook je vreugde uiten, zoals bij voetbalwedstrijden. Chef claxonneert -bijna- nooit. Hij beweegt zich soepel voort in het drukke stadsverkeer van Bunkerstad en past zich aan aan de stroom. En als een andere automobilist een foutje maakt en Chef in de weg zit denkt hij: wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Er zijn anderen die die filosofie niet huldigen. Die keilen heel wat stenen de ruimte in. Het komt elke week wel een paar keer voor dat Chef wordt betoeterd door andere automobilisten omdat ze vinden dat Chef voorpiept op een rotonde of ze anderszins hindert. Chef hoort dan een langgerekt toetttttttttttt en vindt dat onaangenaam. Een toet klinkt agressief alsof er een raket op hem wordt afgevuurd.
Zondag was Chef op weg naar het buitenland en reed op de brede A 16, richting het zuiden. Hij wilde met zijn BTW naar de rechter rijbaan maar zag vanuit zijn ooghoeken dat er iets groens naast hem zat. Nou ja ‘iets’, een complete Belgische bus. Chef bleef op zijn eigen baan -keep your lane- maar toch hoorde hij toet naast zich. Een seconde later weer een toet, dus in totaal twee keer toet. Toet toet. Chef moest lachen, het klonk zo lieflijk. Alsof de chauffeur van groen wilde zeggen: sorry voor de herrie, ik wilde alleen je leven redden. Je hoort het bijna nooit: toet toet. Het vereist actie, niet alleen leunen op de toeterknop. Een tweetoeter denkt na.
Ineke Roos zegt
Leuk om er achter te komen dat ik een tweetoeter ben ? dank voor de leuke column