Al dagen luister ik naar ‘de beste hits’ in de top 2000 op radio NPO 2, een lijst samengesteld door luisteraars. Er zijn mensen die ook ’s nachts opblijven om maar niets te missen van de hits, rock en roll, blues, Nederlandstalig en zo meer. Zo ver ga ik niet, er is een tijd van komen en gaan, muziek en de mand.
Vandaag zette ik de tv aan op de radio-stand om naar de top 2000 te luisteren. Ik zie dat er apps van 128 radiostations te beluisteren zijn. Tijdens het luisteren kook en bak ik, eet ik, zet ik koffie, maak ik het BD en schrijf deze column. Doe huishoudelijke klusjes, heb contact met vrienden, lees ik teksten en mediteer ik.
Al vanaf kinds af aan leefde ik met muziek. Toen ik klein was en mijn oudste zus ouder draaide zij grammofoonplaten met songs van Bill Crosby, Frank Sinatra en meer van die oude knarren. Het gezin luisterde op tv naar opera en later naar radio Veronica en Noordzee. Ik maakte kennis met rock and roll, Eric Clapton, Rob de Nijs en Boudewijn de Groot, Phil Collins, Chet Baker, Rolling Stones, The Beatles, Amy Macdonald, Simon and Garfunkel, The Band, Janis Joplin, Phil Collins, Bruce Springsteen, The Cats, Gerry Rafferty, Dave Brubeck, Dire Straits, Don McLean, The Eagles, Fleetwood Mac, ging naar jazzconcerten en in 1970 drie dagen naar het Kralinger Popfestival in Rotterdam, met honderdduizend aan muziek en drugs verslaafde hippies. En later naar andere festivals.
Songs en muziek zijn voor mij een accu om het leven te leven. Voeding.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Wulf zegt
We zouden kunnen denken dat kunstenaars, waaronder muzikanten, hemelse doorgeefluiken zijn die ons regelmatig meer naar het geestelijke brengen. Bij een mooi lied voelt het heel intens.