Met een zekere vanzelfsprekendheid vulde ik de agenda 2025 met geboorte- en sterfdata, overgenomen uit die van 2024, die over een paar weken een plaatsje krijgt naast de ongeveer 25 agenda’s met de jaargangen vanaf 2000 in een kast. Elk jaar heeft een andere gekleurde kaft, in de beginjaren veel rood, een bont geheel. Ze zijn mijn papieren geheugen.
Uit het invullen van mijn agenda, een Moleskine daily diary, één dag op een pagina zonder vermelding van feest- of herinneringsdata, voor een heel jaar, straalt een groot optimisme. Als ik van mensen of mensen van mij afscheid nemen, zeg ik immers: Misschien tot ziens.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.