Verdriet overheerste mij vandaag, de herdenking van het slavernijverleden. Het mensonterende. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat dit gebeurd is.
Verdriet en bezorgdheid overheersen mij, de dinsdag dat de koning op de trappen van het paleis staat, temidden van een (ultra)rechts kabinet. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat dit tot stand kwam.
Verleden en toekomst: uitsluiten van mensen.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
