‘De verwerpelijke stijl van Open Boeddhisme’

In het Nederlandse strafrechtsysteem ben je pas schuldig als een verdenking van het plegen van een strafbaar feit ook bewezen is. De openbare aanklager klaagt aan, de rechter vormt zich een oordeel en doet uitspraak. De verdachte hoeft in ons rechtssysteem zijn onschuld niet aan te tonen. Persoonlijke gevoelens spelen geen rol, of je iemand een waardeloos figuur vindt of een heilige. Niet voor niets is Vrouwe Justitia geblinddoekt.Als je de epistels in Open Boeddhisme over ‘Lama Kelsang Chöpel’ (Gerhard Mattioli) , leest, zou je dat beginsel bijkans vergeten. Snoeihard wordt deze al of niet zelf benoemde lama uit Middelburg door de ‘redactie’ van Open Boeddhisme aan het kruis genageld, zonder dat zijn schuld is bewezen.

Op de site van het ‘journalistieke, onafhankelijke en opiniërende’ webmagazine, worden voor de lezer anonieme en door de ‘redactie’ beschermde bronnen opgevoerd,  die Mattioli van onder meer ‘drogering, incest en seksueel misbruik van meerdere vrouwelijke leerlingen’ beschuldigen. Bij een van zijn vrouwelijke volgelingen zou Mattioli een kind hebben verwekt. ‘Een DNA-test bewijst dat Mattioli de vader is’, stelt OB. De slachtoffers worden niet sprekend opgevoerd, hun identiteit blijft onbekend, want wordt afgeschermd door de mannen van OB. Terecht ook, als er inderdaad gebeurd is wat wordt beweerd. Maar citeer ze dan anoniem of onder een andere naam.

De affaire wordt volgens OB in de doofpot gestopt. Door onder meer de Boeddhistische Unie Nederland (BUN) en de Boeddhistische Omroep Stichting (BOS), die, ik vat het maar kort samen, wel op de hoogte waren van de verdenkingen, maar er niet, of onvoldoende voor waarschuwden of niet optraden. BUN en BOS zijn een stokpaardje van de ‘redactie’ van OB’. Als het paard van Sinterklaas een verrekt been heeft, is dat de schuld van deze instanties, waarvan het bestaansrecht door OB steeds ter discussie wordt gesteld. Ze hebben de route van tevoren niet vrij gemaakt, zodat de Schimmel kon struikelen. Je zou je kunnen afvragen of het de taak is van deze organisaties om te vegen. Ja, zal OB zeggen, ik meld het maar vast.

Okay, ik volg de stijl van Open Boeddhisme.

• Er is een kwestie
• Er is een dader
• Er zijn slachtoffers
• Er is een doofpot

Dan reageert Gerhard Mattioli in mei op een boeddhistische startpagina op de tegen hem ingebrachte beschuldigingen op de site van Open Boeddhisme. De al of niet zelfbenoemde lama noemt de beschuldigingen ‘leugenverhalen’ en met ‘het gebruik van mijn boeddhistisch verleden (…) het elimineren van BOS en BUN’. De reputatie van Gerhard wordt volgens hem beschadigd. Hij ontkent het seksueel misbruik van leerlingen, het complot tegen hem is geënsceneerd door jaloerse partners van vier vrouwen ‘die onder dreiging van geweld  door hun partner valse aangiften bij de zedenrecherche Middelburg hebben gedaan(…) en die klacht onmiddellijk weer hebben ingetrokken’. Mattioli maakt ook nog melding van smaad door twee mannen op internet, en de controverse tussen de Nieuwe Kadampa Traditie (waar Mattioli ooit bij aangesloten was) en de Dalai Lama. Hij erkent het vaderschap van een zoontje, maar ‘was op het moment van de conceptie geen boeddhist meer’ en ‘leefde met deze vrouw later een jaar samen’. Mattioli schrijft dat hij blij zal zijn als Justitie zou worden ingeschakeld.

Nou, dat gebeurt ook door de ‘redactie’ van Open Boeddhisme. Op een dag voeren de twee zelfbenoemde redacteuren in Middelburg een gesprek met een zedenrechercheur . De mannen weten wel dat dat merkwaardig gedrag is voor journalisten, om namens slachtoffers politiemensen bij te praten. Ze verklaren dat door op hun site te schrijven:  ‘De zedenpolitie heeft een melding ontvangen over de bevindingen over de zelfbenoemde lama (…) Chöpel (Gerhard Mattioli) en het boeddhistisch Mahayana-Centrum in Middelburg’. Tja, en van wie kwam nou die melding? Van de twee ‘redactieleden’ van OB. Ze voerden dat gesprek op ‘persoonlijke titel’ en deden dat omdat de beschuldigingen ‘zo ernstig’ zijn, hen de expertise ( nota bene, een van de ‘redacteuren is jurist) ontbrak om de zaak goed te kunnen beoordelen en de bescherming van bronnen het op een andere wijze onmogelijk maakten om de zaak goed uit de doeken te doen.  Justitie moet vanwege de ernst van de kwestie ingrijpen, zeggen de ‘redactieleden’ van OB. Het weblog als de hoeder van ons recht.

Ze leggen hun lezers uit. ‘Hier prevaleert het publieke belang boven het journalistieke en gaat de burgerplicht boven de journalistieke attitude waarvoor het OB staat’. Je krijgt er tranen van in de ogen. Ik zie de beide mannen zitten, in dat politiebureau. Met rode oortjes, want ze zijn er ook persoonlijk bij gebaat dat politie en Justitie optreden in deze kwestie. Om hun uitgebrachte verdenkingen weer wat vlees op het bot te geven. De slager die zijn eigen vlees keurt, de journalist die zijn eigen story kleur geeft.

De gegevens volgens methode OB:

• Mattioli verweert zich, maar maakt geen gebruik op het recht van wederhoor in OB
• Hij erkent het vaderschap
• De slachtoffers, de vrouwen om wie het gaat, doen zelf geen aangifte, hebben dat mogelijk eerder  wel gedaan maar Mattioli stelt dat ze die weer ingetrokken hebben
• Het OB neemt die taak op zich
• Desondanks gaat het OM niet tot vervolging van Mattioli over, omdat er geen aangiftes zijn.

Tjonge, dat laatste punt moet in de redactiezaal van het Open Boeddhisme toch wel tot commotie hebben geleid. Weg gewenst fundament om die waardeloze zelfbenoemde lama feitelijk als verkrachter neer te zetten en aan te kunnen pakken. Hebben ze daar nou die lange reis naar Middelburg voor gemaakt. De politie is toch niet meer wat het geweest is. Gelukkig heeft het OM, volgens de site van OB, toegezegd hun verklaring mee te nemen als het wel tot een vervolging komt. Ook de weerman van de NOS zou worden uitgenodigd als zijn weerrapport bij zou dragen aan de oplossing van een misdrijf, zo weet ik uit ervaring. Maar wat hebben de mannen van OB nu aan eigen waarneming toe te voegen aan een onderzoek? Het zijn hear say verhalen, hoe ernstig ook. Dus ze hadden zich de rit naar Zeeland kunnen besparen. Maar ze konden niet anders, als brave burgers, toch.

Van Middelburg thuisgekomen trekken beide ‘redacteuren’ hun burgerkloffie uit en het zo lang door redacteuren gekoesterde tweedjasje met lederen elleboogstukken weer aan. Zo, ze voelen zich weer journalist. In die vermeende  hoedanigheid schrijven ze nieuwe teksten, over de al of niet vermeende lama. In de trend van ‘Chöpel duikt weer op’ en ‘Lama Mattioli nog steeds actief’. Ook vermelden ze schokkende IP-adressen van computers waarmee Mattioli of anderen verweer voeren in deze kwestie. Ze trekken zijn gangen na, van een man die zelfs niet in staat van beschuldiging is gesteld of officieel verdacht wordt. Om in het journalistieke jargon te blijven: de inktvlek wordt steeds groter, het paard van Sinterklaas slaat op hol. Waarom, dat weet niemand meer.

De gegevens volgens methode OB:

• Mattioli is volgens het OM geen verdachte
• Toch wordt hij als zodanig neergezet ‘Chöpel duikt weer op’
• Met hetzelfde gemak zou ik heel suggestief kunnen schrijven: ‘OB duikt op in Middelburg’
• Het BD stelt niet dat er niets aan de hand is, maar dat bewijs tot nu toe niet geleverd is. Verwar niet de B met O
• Niets is zo moeilijk te bewijzen als zedenzaken
• Ik wil de al of niet vermeende slachtoffers niet kwetsen. Maar bied ze metta aan.

Universiteit wordt tegenwoordig unief genoemd, bibliotheek werd bieb, informatie info. En twee burgermannen, die er een gewoonte van maken om hun bevindingen op een site te zetten- op basis van openbare bronnen, want er is vrijwel geen hond meer die met hen wil praten vanwege de kwalijke geur die ze verspreiden, , noemen zich journalisten. Echte journalisten zijn gebonden aan ethische normen en waarden, kennen een verschonings-en zwijgrecht en zijn onderworpen aan het eigen tuchtrecht. Hebben met hun poten in de modder gestaan. Toetsen hun bronnen op geloofwaardigheid.  Die zaken kom je bij de mannen van het OB niet tegen. Hun bevindingen presenteren ze in de vorm van een zakelijk requisitoir, zonder tot een eis te komen. Het zijn nep-openbare aanklagers, de nep Jansen en Jansen van onze samenleving, de ‘Kuifjes in de troebele en stinkende  poel’ die nooit mag opdrogen anders kunnen ze hun agressie niet meer kwijt. Die zo graag zouden willen dat betrokkenen met hen over kwesties zouden praten, maar het nu moeten doen met zaken die ze op een andere wijze bij elkaar sprokkelen. Zo hobbelen ze altijd achter de feiten aan. En moeten hoofdpijn hebben van de deuren die zich met een knal voor hen sluiten.

De gegevens volgens de methode OB:

• Voor Mattioli mag je nadrukkelijk ook andere namen invullen. Misschien die van jezelf, het maakt het OB niks uit. Ik voerde hem op als voorbeeld om de werkwijze van OB te illustreren.

Zoals BUN, BOS, BZI, BD. In de loop der tijd zijn deze organisaties tegen het licht gehouden en door OB schuldig of nalatig bevonden. Zonder dat de ‘verdachten’ zelf zijn gehoord. ‘Gaat het licht bij de BUN uit’ en ‘BOS vergroot de verwarring’. Gemeten met de maatlat van het OB. Door hun telefoontjes voelen mensen zich onder druk gezet. Laatst nog publiceerde het OB een verhaal over de Vrienden van de BOS. Een volgens hen bedenkelijke organisatie. Ik weet het niet zeker, maar ik vermoed dat de vrienden van het OB op één hand zijn te tellen. Hoe verzuurd moet je zijn om dit te willen? Wat ging er mis in de jeugd van deze mensen?  Hoort u de Schimmel al weer hinniken. Je zou de ‘journalistieke’ activiteiten van OB met een glimlach af kunnen doen. Die ‘redacteuren’ zijn toch maar mooi van de straat af. Ware het niet dat hun aantijgingen op een kwaadaardige en vernietigende manier mensen en organisaties beschadigen. Er zijn zelfs officiële onderzoeken ingesteld op basis van door OB geuite verdachtmakingen.  Uiteraard heeft dat niets opgeleverd. Nog nooit heeft hun gerijmel, voor zo ver ik weet, geleid tot aanhouding van een verdachte, het verbeteren van de kwaliteit van een organisatie of een lichte glimlach. Hun epistels zijn overgoten met zoutzuur.

Hun digitale schandpaal is een schijnconstructie met een semi-journalistieke façade ter afleiding van de werkelijk aard van het blog. Opgetuigd om betrokkenheid te veinzen vanuit  een virtuele, digitale betrokkenheid, zonder werkelijke betrokkenheid en zonder enige verantwoordelijkheid ‘in real life’ te nemen of af te willen leggen. Het is het product van een buitenstaander die overduidelijk niet tot een groep behoort,  maar er toch betekenis aan wil ontlenen. Zonder zich gelegen te laten liggen aan de waarden die deze groep nastreeft , of zelfs aan omgangsvormen zoals die algemeen maatschappelijk gelden (proportionaliteitsbeginsel).

Anderen zien ook wel dat zaken niet goed lopen of niet ideaal zijn. De nalatigheden in de door OB geconstrueerde statische foto, zijn door anderen vaak al lang gespot. Zoals door het huidig BUN-bestuur, waarvan de indruk bestaat dat die werkelijk verbinding aangaat met gesignaleerde verbeterpunten, verantwoordelijkheid nemen en aanpakken. Dat kost tijd. Bij het OB hangt een vergeelde foto aan de muur, een beeld uit het verleden.

Wat OB doet is valse urgentie op verbeterpunten te leggen, ze te framen als statisch, (onveranderlijk) en onontdekt, en  door niet werkelijk verbinding en dialoog aan te gaan neemt OB een rol van onthuller aan, daar waar zaken al lang bekend zijn en worden aangepakt. Alleen niet altijd in een gewenst tempo en niet altijd  met het gewenste resultaat. That’s life. Welkom in samsara.

Het leven is geen foto, maar een voortdurende stroom van zaken waar nauwelijks een vinger op te leggen is en waar het resultaat, dat ook maar voorlopig is, telt. Het wordt met liefde en compassie, vrij van haat en hebzucht, vorm gegeven. Door goedwillende mensen die het beste wat ze willen en kunnen geven beschikbaar stellen. Aan en voor anderen.

De gegevens volgens de methode OB:

• Er is internetterreur.
• Enkele rechtbanken hebben al gevonnist wegens smaad.

Het zijn personen/bedrijven die door uitingen op internet vermeende misstanden aan de kaak willen stellen en anderen hiermee onder druk willen zetten. Het is, buiten enkele uitzonderingen, niet toegestaan aan eigenrichting te doen en het aan de kaak stellen van misstanden dient proportioneel te zijn. Hierbij maakt de rechter een belangenafweging tussen de vrijheid van meningsuiting en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. De uitingen dienen tevens een sterke feitelijk onderbouwing te hebben.

Binnenkort leest u op de site van OB:

• Joop Hoek ging met criminelen om, zelfs moordenaars. Dat klopt, ik was misdaadverslaggever.
• Joop Hoek heeft Mattioli enkele malen in persoon ontmoet. Dat klopt, in een gompa en in Noord-Engeland.
• Joop Hoek weet niet of Mattioli wel of niet de feiten heeft begaan. Dat klopt, zolang hij nog niet veroordeeld is.
• Joop Hoek beschadigt integriteit van vermeende slachtoffers Mattioli. Ik ga uit van iemands goede bedoelingen en goeder trouw.
• Joop Hoek duikt op in Beekbergen. Ja, binnenkort.
• Joop Hoek duikt op in Middelburg. Dat klopt niet.
• ‘Gaat het licht uit bij het BD’. Dat is niet de bedoeling, wij gebruiken al spaarlampen.
• Het wordt over een maand herfst. Gelukkig wel.

 

Moge iedereen gelukkig zijn, niemand uitgezonderd.