Ik vind dat ik een leuke, gevarieerde familie heb. Ze komen uit alle windstreken, Rotterdam, Friesland, Frankrijk. En hebben vrijwel allemaal een plek gekregen in mijn stamboom, die tot 1234 teruggaat. Het zijn allemaal gewone mensen, waarvan de meesten met hard werken de kost moesten verdienen. Alleen mijn overgrootvader Marten Johannes de Wal uit Beekbergen, een echte Fries overigens, kon zich de luxe veroorloven om te rentenieren.
In mijn familie komen ook artiesten voor, zoals accordeonist Ab Kok en Rotterdamse Riet. Eigenlijk heette ze Maria Jacoba Tiggelman en was een zus van mijn tante Cor die met oom Piet, een broer van mijn vader getrouwd was. Lieve mensen. Tante Cor was de enige rooms-katholieke in onze familie, maar daar merkte je niets van, geen Mariabeeldjes en zo. Misschien ook om te voorkomen dat die de verering van Rotterdamse ‘Maria’ Riet aan zouden wakkeren. Want die was wereldberoemd in Rotterdam. Ze runde met haar man diverse cafés in Rotterdam, onder andere het druk bezochte café ’t Vierkantje in het Oude Noorden. Er waren meer kasteleins in de familie zoals Maarten Vink, familie van mijn grootvader Johannes Vink, ook in het Oude Noorden. En Gerard Vogels met café The Bridge, ook in dat stadsdeel. Mijn ouders waren van de Blauwe Knoop, dronken alleen met verjaardagen een beetje.
Rotterdamse Riet had een typisch Rotterdams accent en scoorde nooit in het toen populaire en dus nationale Amsterdamse circuit met onder andere Tante Leen. Uiteindelijk kreeg zij een kans van Johnny Hoes bij Philips. Hoes schreef speciaal voor haar het lied ‘Het duivenvrouwtje van Rotterdam.’ Zij kreeg een contract aangeboden bij Phonogram, waar zij bijna tien jaar voor zou zingen. Haar repertoire bij dochterfirma Philips bestond uit vrolijke carnavalskrakers als ‘Ik mag niet vrijen’ en ‘Geef mij maar een haring’ en levensliederen als ‘Kleine verschoppeling’ en ‘Dat briefje’. In 1962 had zij een nationale hit met ‘Nelis, niet kietelen!’, waarmee zij 17 weken in de hitlijsten stond.
Zingen is altijd bevrijdend ook al is dit niet direct mijn repertoire. Hoewel, ik ben een enorme fan van André Hazes.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
