Twee stratenmakers maken een straat mooi, ze leggen tegels in het zand dat ze geëgaliseerd hebben. Dan is het tien uur en eten ze in het busje een boterhammetje en drinken een bakkie.
Een puber nadert en loopt met een houding van zeg er eens wat van door het gladgestreken zand. Zo laat hij een spoor van puberisme achter. De stratenmakers zien het gebeuren en nemen een slok koffie.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.