Tienduizenden boeren demonstreerden gisteren in Stroe op de Veluwe tegen de plannen van de regering om veel boerenbedrijven op te heffen vanwege de uitstoot van CO2. En ongewild gaf dat tegelijk ook de grootte van het probleem aan, zoveel boeren in een klein land als Nederland- en gisteren bij elkaar op een weiland in Stroe. Ik wist niet dat er zoveel boerenbedrijven waren.
Zijn het veehouders die daar bijeen waren? Of ook landbouwers, zijn die ook vervuilend voor het milieu? Niet geheel toevallig kwam de EU gisteren met nieuwe regels voor het bespuiten van grond en gewassen op het veld. Waren er ook bio-boeren bij? Bij Nieuwsuur was er een die al omgeschakeld was van veeteelt naar een voedselbos met fruit en zo. De bomen moeten nog groeien, dragen pas over een jaar of acht vrucht. Er kwam ook een koe in beeld, de boer vertelde dat een dierlijke grasmaaier was en wees trots op een drol van het dier, stevig van aard, geen drijfmest.
In sommige gebieden moet wel 50 procent van de boeren verdwijnen, er zijn er ook met hogere percentages. Aan de ene kant begrijp ik de voorgenomen maatregelen van de regering wel. De dieren op de boerderijen verspreiden een giftige wolk die slecht is voor de natuur. En er zijn boeren met megastallen, met duizenden varkens, kippen, geiten en veel koeien. Het welzijn van dieren staat daar niet altijd voorop, lees maar het vandaag geplaatste artikel in het BD over varkens die nauwelijks kunnen bewegen in betonnen bunkers. En zich te pletter vervelen. Maar dat zijn gelukkig uitzonderingen.
De boeren konden vrijwel ongehinderd hun gang gaan omdat de overheid achter de feiten en de boeren aanliep. Of juist eisen stelde aan de bedrijven, die vaak voor tonnen investeerden, in het wassen van lucht en het scheiden van pies en stront. Met het oog op de toekomst.
Maar ik begrijp ook de boosheid van de boeren wel met bedrijven die van de ene generatie op de andere overgingen en nu moeten sluiten. Het gevoel hebben dat ze nu zelf naar een slachthuis worden afgevoerd. De boeren zijn de mijnwerkers zonder mijnen.
Ik zag ze met hun trekkers rijden op de snelwegen, op weg naar Stroe. En journalisten die de politiebaas bevroegen waarom dat daar niet tegen op is getreden. De boeren kozen de meest snelle en veilige weg, er gebeurde slechts één ongeluk. Ze lieten hun tanden zien, de macht van de trekker, stoere voertuigen. Binnen een paar uur was het weer allemaal okay op die snelwegen.
En de vervuilende vliegtuigen blijven maar vliegen, dag en nacht.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Ruud van Bokhoven zegt
Het was zo mooi, veestapel uitbreiden zodat ook aan het buitenland verkocht kon worden, megastallen in een te klein land, dieren die ongewild hun leven lieten voor deze massa productie, dieren die de buitenlucht niet zien. Minderen al is het om de vermindering van de CO2 is moeilijk, maar waarom niet minderen voor eigen land en de algehele prijzen voor vlees verhogen, zodat de boer er niet slechter van zal worden, dan is het een win win situatie en eet de consument maar iets minder vlees, je moet er ten slotte allemaal op inleveren, niet alleen de boer.
Jacob van Keulen zegt
Gelukkig bestaan er ook nog “gewone” boerebedrijfjes( en mooie nostalgische plaatjes)al moet je ze wel even weten te vinden.Gehoornde koeien en kleinschalige marktjes zijnhet ontdekken waard.
G.J. Smeets zegt
“…bedrijven die van de ene generatie op de andere overgingen en nu moeten sluiten. Het gevoel hebben dat ze nu zelf naar een slachthuis worden afgevoerd.”
Nou Joop, megastallen en intensieve gewas-teelt is in slechts 50 jaar uit de grond gestampt en komt niet van generatie op generatie. Grootschalige veefokkers en gewas-telers weten al decennialang dat ze loonslaven zijn in de agro-industriële keten. En ze weten al decennialang dat hun productiemethodes ecologisch niet deugen. Dat ze ‘voor hun gevoel’ naar het slachthuis worden gebracht is vals sentiment. Echt heel vals want ze kunnen wat hun dieren niet kunnen, namelijk ander werk gaan doen zoals iedereen een paar keer in zijn/haar leven doet of moet doen.