In een fotozaak in Hillegersberg waar ik een pakje moest afhalen kocht ik laatst twee fotolijsten tegen een afbraakprijsje. Met de lijsten is niks mis, de verpakking was ietwat gescheurd. Vanmorgen drukte ik met de printer foto’s af. Een van een vogelkastje ingeklemd tussen twee bomen op ‘mijn’ begraafplaats in Beekbergen bij het familiegraf en een zwart-wit foto, waarschijnlijk genomen in een Rotterdamse kunstenaars- en journalistenkroeg in de jaren zeventig waar ik toen veel kwam als verslaggever.
Ik vind het een prachtige, sfeervolle foto. Ik zit naast de fotograaf Peet van Es, een boomlange vent en een prima fotograaf. Ik fotografeerde in die tijd zelf ook. We hadden altijd veel lol als we elkaar ontmoetten maar waren ook serieus met ons vak bezig, ellende genoeg. Af en toe traden we muzikaal op in het Vredescafé Shalome van Shimon Levie aan een singel in Rotterdam, hoewel we geen noot konden lezen.
Toen ik de foto vanmorgen afdrukte had ik ineens zin om weer naast Peet te zitten en te delen, onze levens, onze gedachten. Iets in mij weerhield mij hem te googlen, bang te moeten ervaren dat hij dood was. Ik heb een beetje genoeg van de dood als verschijnsel. Leven is leuker maar wel korter.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.