• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Het einde van de wereld

Het einde van de wereld

17 augustus 2021 door gastauteur

Ik sta aan zee. Het is eb, de zoetwaterbronnen zijn niet langer toegedekt door de zoute golven. Ik heb zojuist geknield uit één van de bronnen gedronken, en nu sta ik hier, tussen de stroompjes helder bronwater die hun weg zoeken tussen de rotsen. Ik sluit mijn ogen en luister naar het ritme van de golven en het geluid van het bronwater, dat als een heldere lach weerklinkt tegen het donkere geruis van de zee. Ik hou mijn ogen gesloten, glimlach, en besef dat ik de kortste route naar geluk nam: ik ben het golven van de zee… het blauw van de lucht… het zonlicht… het stromen van het bronwater… ik ben de wind…

Tekst Matthijs Vermeulen

Het is een raadsel. Maar misschien moet ik het anders zeggen:

Ik bevind me in Mesnil Val, Normandië. Mesnil Val is het einde van de wereld. Wantrouwigen onder u zullen misschien direct naar een atlas grijpen en wijzen: kijk, daar ligt Mesnil Val, en aan de andere kant van de zee bevindt zich Engeland! Dit soort mensen hebben het niet begrepen en zullen het ook nooit begrijpen. Engeland is nergens te bekennen; de horizon is zee, zee, en nog eens zee…

De wereld eindigt in Mesnil Val. Je kunt het met eigen ogen zien: de aarde houdt er op te bestaan. De kustlijn is één eindeloos lange, steile kalkrots, die zo’n 70 meter hoog is. Dan volgt er nog een smal kiezelstrand en een klein zandstrand, maar die zijn bij vloed bedekt door de zee. Natuurlijk is de zee soms vlak als een spiegel, soms golft ze vriendelijk, dan weer beukt ze op de kust en laat de grote kiezelstenen rollen. Mooie, door de eeuwen gepolijste stenen. Als de zee beukt is het alsof hij roept: ruimte, ruimte, ruimte! Vanochtend zat ik op de kiezels voor een kalme, blauwe zee. Ik keek en luisterde naar de kleine, heldere, omslaande golfjes, en hoorde hoe het ruisen heel rustig herhaalde: vrede, vrede, vrede…

Misschien is het einde van de wereld wel het begin. De lucht boven de zee, soms met prachtige wolken, is voortdurend anders van kleur. De mooiste tinten tonen zich – en natuurlijk heeft ook de zee voortdurend een andere tint. Alles is zacht, vriendelijk, vloeibaar… Misschien kijk ik aan zee wel naar het begin van de wereld: hier boven en vanuit de zee lijkt alles te ontstaan. Maar hier aan de kust heeft nog niets zich gemanifesteerd – dat hardhandige, wrede proces gebeurt pas in de binnenlanden.

Het is een wonder. Maar misschien moet ik het anders zeggen:

Vijfentwintig jaar liep ik hier bij eb tussen de hoge kalkrotsen en de zee, zo’n dertig dagen per jaar, en vrijwel elke dag raapte ik wel een witte veer op van een meeuw – zie ze zweven, hoor ze roepen. Vandaag pakte ik de laatste veer op. Mijn verzameling is compleet, mijn vleugels zijn gereed. Het is nu slechts een kwestie van: de vleugels omgorden, op het klif één stap in de lucht zetten, en me mee laten voeren door de wind…

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Milieu, Natuur Tags: begin, einde van de wereld, Matthijs Vermeulen, meeuwen, Mesnil Val, Normandië, vliegen, vrede, witte veer, zee

Lees ook:

  1. De kroning van Eisenstein
  2. Ameland, een dag met een goed gehumeurde zee
  3. Jasper Schaaf – Een bijzondere politieke drogreden
  4. Ad van Dun – Bloeiwijzen – zeven mandalabloemen – vrede

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. G.J. Smeets zegt

    17 augustus 2021 om 16:13

    Mooi, Matthijs.
    Kijk ook eens eens naar de versie van ‘het einde van de wereld’ van tekenaar Raoul Deleo, gemakkelijk te googlen. In 2014 besteedde het Boeddhistisch Dagblad aandacht aan zijn werk. Hij heeft er onlangs een nieuw verslag van gedaan onder de titel Terra Ultima. Is ook gemakkelijk te googlen.

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
30 mei
Vipassana meditatie Rotterdam
30 mei 23
Rotterdam
31 mei
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
31 mei 23
01 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
1 jun 23
03 jun
Zen in Twente ochtend met Doin Sensei op 3 juni
3 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    ‘Meebewegen met wat er is’

    gastauteur - 15 mei 2023

    Als het gaat om dak- en thuisloze mensen wordt er door de maatschappij merendeels nog vanuit 'schuld en eigen verantwoordelijkheid' gedacht. Men heeft vaak het verkeerde idee dat iedere persoon in Nederland eigen verantwoorde keuzes maakt en dus verantwoordelijk is voor diens eigen lijden. Of men denkt dat het heel makkelijk is om een uitkering aan te vragen. De gewone burger weet niet hoe het is voor iemand die in een totaal andere realiteit zit.’

    Ras – nutteloze, kwaadaardige onzin

    Kees Moerbeek - 14 mei 2023

    Angela Saini heeft voor haar boek Superieur: de terugkeer van de rassentheorie zo’n beetje alle literatuur over rassenwetenschap doorgespit, schrijft ze. Veel genetici menen dat als genetica bewijst dat er nauwelijks reden is om rassenonderscheid te maken, het dus snel afgelopen zal zijn met racisme. Was het maar waar. Racisme is juist een sociale constructie met een enorme invloed, constateert ze.

    Waarom we beter denken dan we denken

    Erik Hoogcarspel - 5 mei 2023

    Je hoort nogal eens zeggen dat mensen van nature redeloos zijn en tot de meest bizarre meningen en handelingen in staat. Voor wie regelmatig de krant leest of het nieuws via andere media volgt, lijkt dit zelfs vanzelfsprekend. Het is daarnaast allang in zekere kringen gebruikelijk om de mens te beschouwen als een onderdeel van de natuur, een wezen dat zijn dierlijke afkomst verbergt onder een dun vernislaagje van beschaving.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen veranderlijk en onveranderlijk vind je de deur naar non-dualiteit
    • Waarover praten we als we het over identiteit hebben?
    • Guy – Kom en kijk (P. ehipassiko)
    • Ludo – Wind
    • Ardan

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens