Een vriendin vroeg me gistermiddag of ik in verband met de verkiezingen half maart ’s avonds naar het lijsttrekkersdebat ging kijken op tv. Nee, zei ik, ik ben de laatste 20 jaren al te vaak belazerd door lijsttrekkers en hun politieke partijen. Vier jaar lang hoor je ze niet en wordt de situatie in Nederland voor de gewone mens steeds penibeler. Voedselbanken, te hoge huren, dakloosheid, belastingschandalen, aardgas Groningen, armoe, honger, bevoorrechten rijken en grote bedrijven. Het milieu dat naar de knoppen gaat.
Deze politici lieten en laten het allemaal gebeuren, mensen zijn door het jaar heen voor hen een bsn. Het ene schandaal volgt op het andere. In de vergaderzaal van de Tweede Kamer gaan ze elkaar te lijf met pek en veren, roepen en schreeuwen, maar er verandert niks, helemaal niks voor ons, de arbeiders, horigen binnen een kapitalistisch systeem.
Ik stem op 17 maart op Renske Leijten van de SP, niet zozeer op haar partij maar op deze vrouw, die samen met CDA’er Pieter Omtzigt de toeslagenaffaire aan het licht bracht- waardoor minstens honderdduizend mensen gedupeerd en geestelijk vernederd zijn, na daarover geïnformeerd te zijn door twee journalisten die dit verschrikkelijke onrecht onderzochten.
Ik vind haar een doener en durver, net als Omtzigt overigens. Integer, volhouders, daar hou ik van.
Gisteravond keek ik, terwijl de lijsttrekkers op tv ongetwijfeld beloften deden waarvan de kosten op het bordje van een nieuwe generatie komen te liggen, geleend geld moet je terugbetalen, naar de laatste aflevering van Het Dorp van omroep Max, waarin Huub Stapel en zijn vriend Wim Daniëls op zoek gaan naar het echte dorpsgevoel. Wat moest ik lachen om die twee die met een motor Nederland verkennen. Totaal onschuldig, het gevaar loert in Den Haag, maar daar kwamen die twee niet.
Ik ben zelf ook een voormalig gehuchtinwoner- vlekjes op de kaart met ongeveer 30 huizen, dus ik herkende een boel.
Moedig voorwaarts!
Piet Nusteleijn zegt
Ik stem in en met je mee!