Hoe meer ik in de Pali Canon lees, des te meer groeit de twijfel. Het boeddhisme van de Boeddha is niet het boeddhisme van ná de Boeddha.
De gedachte dat alle dingen ‘geest’ zijn, vindt geen steun in de leer van de Boeddha.
Boeddhanatuur onthult zich als de moeder aller dwalingen.
En leegte is een leugen, dus waarom zitten om leegte te ervaren?
Al dat vruchteloos getob op het kussen…
Leraren die een Boeddha van andermans voorstelling volgen, vertegenwoordigen misschien een diepe spiritualiteit, maar niet de spiritualiteit van de Boeddha.
Wie het voorwaardelijk ontstaan begrijpt, begrijpt de leer van de Boeddha.
Wie begrijpt eigenlijk het voorwaardelijk ontstaan?
Wie het begrijpt, verwerpt het consensusboeddhisme.
Interzijn is niet de uitweg maar de bron van lijden.
Mindfulness is niet aanvaarden wat is maar bewust werken aan de vrijheid tot verandering.
Alle verandering is van lange duur. Er is geen snelweg naar verlossing in dít leven.
Wereldverzaking en mindfulness zijn twee kanten van één medaille: de Boeddha stichtte een monastieke beweging.
Meditatie, vipassana incluis, is te vaak aangepast aan de eisen van de tijd.
Hoe kun je de Boeddha volgen ‘in’ de wereld? Een contradictio in terminis.
Terug bij af.
Wat rest?
Categorieën: Boeddhisme, Columns, Zen, Dharma en filosofie
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
‘the map is not the territory’
‘In the seen there will be merely the seen;
in the heard, merely the heard;
in the smelled, the tasted and touched, merely the smelled, tasted, touched;
in the cognized, there will be merely the cognized.’
(Salayatana-vagga 2,77)
@Jules
Na twee (voor mij) vrij raadselachtige citaten: ik ben het grotendeels met je eens.
Maar vruchteloos getob op het kussen ? Wat is er tegen getob? Leven zonder tobberij is een illusie.
De term consensusboeddhisme gebruik je zonder bronvermelding, ik neem aan dat je daarmee verwijst naar de teksten van David Chapman ?
Terecht zeg je: ‘Wie het voorwaardelijk ontstaan begrijpt, begrijpt de leer van de Boeddha. Wie begrijpt eigenlijk het voorwaardelijk ontstaan?
Linda Blanchard komt in ieder geval een end daarmee, op een voor mij inspirerende manier (hoewel ik in mijn net geplaatste blog heb gewezen op het gevaar van het maken van boeddhistische helden/heldinnen).
Zie http://secularbuddhism.org/2013/04/08/dependent-arising-in-context-by-linda-blanchard-a-review/
Een boeiende historiek van de veranderende betekenissen van voorwaardelijk ontstaan vind je in McMahan, ‘The making of Buddhist modernism’.
Wat rest?
“There are these roots of trees, there are empty places. Meditate, do not delay, lest you later regret it. This […] is my message to you.” MN 18 en passim
leegte is een leugen??
niets bestaat op of door zichzelf ergo: alles is onderling verbonden….
nog ff doorgaan met tobben op je kussen en het is een realisatie in plaats van cognitief zoeken naar zekerheid
Hallo Josephine (alleen een voornaam vind ik semi-anoniem)
Als ik Jules Prast goed begrijp, kijk hij vanuit het voor hem nieuwe perspectief van de Pali Canon (aka Theravada) naar wat hij geleerd heeft in de Zen.
‘Leegte is een leugen ‘ is dan inderdaad te kort door de bocht, speelt ook een wezenlijke rol in de Sutta’s (met name om het ‘niet zelf ‘ te verduidelijken).
Het ‘voorwaardelijk ontstaan ‘ begrijpen als ‘alles is onderling verbonden ‘, zoals jij kennelijk doet, is holisme en géén boeddhisme; zie mijn eerdere reactie.
En verder lijkt hij me eerder cognitief aan het zoeken naar onzekerheid.
Als je de achternaam belangrijk vindt: van der Waerden. Geenszins mijn bedoeling semi-anoniem te zijn. Holisme/boeddhisme: Nang-pa (=boeddhist)is letterlijk te vertalen met: hij die de waarheid van binnen zoekt. Het voorwaardelijk bestaan: het een komt voort uit het ander,of: als de oorzaak en de omstandigheden bij elkaar komen is er de manifestatie,het resultaa. dat is voorwaardelijk ontstaan. Daaruit volgt naar mijn mening toch echt dat alles met alles samenhangt. Dat heb ik als ‘alles is onderling verbonden’ geduid.
Hallo Josephine
Die vertaling ‘hij (of zij uiteraard) die de waarheid van binnen zoekt’ kende ik niet: bedankt daarvoor. Het moeilijkste is (voor mij) zonder vooropgestelde mening zoeken.
Wat betreft ‘voorwaardelijk ontstaan’: daar denken wij dus verschillend over; het door Edel Maex genoemde boek is zeer bruikbaar voor begrijpen van die verschillen.
Of ‘begrijpen’? Het is in feite een van de moeilijkste onderdelen van de leer.
Dank voor al jullie reacties. Ik leer daar als immer veel van. Zoals Odysseus spoelt deze drenkeling nu eens op deze, dan weer op gene kust aan. Onderweg gloeit de hoop: is dat land aan gindse einder, of toch weer een fata morgana? Lees mijn artikelen vooral niet op zichzelf, maar in onderling verband, zonder er een samenhang in te zoeken die er misschien niet is.
Consensusboeddhisme is inderdaad een term die ik leen van David Chapman, zij het dat hij vooral doelt op de ethische correctheid die daar bij hoort, terwijl ik er in mijn stuk een doctrinaire draai aan geef: http://meaningness.wordpress.com/2011/06/10/nice-buddhism/ We leven in een tijd van een ongekende beschikbaarheid van bronnen met een enorm potentieel tot herbezinning. Waar dat heen gaat, weet ik niet. Het laatste woord is hier nog niet over gesproken. Ik zie mijzelf in deze maar als een simpele waterdrager.