Al jaren zeg ik, ook voor de coronatijd, als ik afscheid neem van iemand: ‘Misschien tot ziens’. Je weet het nooit in het leven. Maandag gleed ik laat in de donkere avond keihard uit op een spekgladde met een soort alg begroeide galerij- in het zicht van de Kloosterbunker, en lag een half uur met mijn benen in een vreemde houding onder me op het koude en natte beton omdat ik me door de gladheid niet op kon richten. Gelukkig vroor het niet maar regende het wel verschrikkelijk.
De stilte waar ik normaal zo van geniet in de Kloosterbunker was er ook, geen kip of hond te zien op de galerijen.
Mooie dag, is ook een uitdrukking. In Nederland zegt bijna iedereen dat tegen elkaar. De pakjesbezorgers, winkelpersoneel en ook de presentatoren van het NOS-journaal. Of ‘leuke dag’ en soms ‘maak er een mooie dag van’. Die wensen doen mij goed.
Achteraf bedacht ik dat ik liggend in de zeiknatte alg me dat ook had toe kunnen wensen.
Maak er een mooie dag van, Joop.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Ruud van Bokhoven zegt
Joop ik hoop dat de kneuzingen mee zullen vallen en wens je ondanks deze uitglijder een fijne en gezonde dag.
Suzanne zegt
Ik hoop dat je je niet al te erg bezeerd hebt. Het beste en een fijn weekend.