Na de veroordeling door de Amsterdamse rechtbank tot een levenslange gevangenisstraf voor het geven van opdracht tot vijf liquidaties waarbij zes mensen het leven lieten, schreef Willem Holleeder in zijn cel in De Bunker, de extra beveiligde rechtbank in Amsterdam, een briefje waarin hij zei onschuldig te zijn en geen eerlijk proces te hebben gehad. Zijn advocaat las het voor aan de journalisten.
Holleeder is nu geen verdachte meer maar dader. Zes mensen zijn in zijn opdracht geliquideerd.
In een actualiteitenprogramma zag ik foto’s van het gezin waarin Holleeder werd geboren. Met zijn zusjes aan het begin van een leven, kleine kinderen. En ik luisterde naar de president van de rechtbank die het levenslang uitsprak tegen de volwassen Holleeder.
De zaak greep mij aan, een totaal verziekt leven van een man die een weg opging waar hij voor koos. Zes mensen die werden vermoord, zijn zussen en ex-vriendin die tegen hem hebben getuigd en altijd achterom moeten blijven kijken. Familieleden, partners, kinderen en vrienden van de geliquideerden die blij zijn met het vonnis en treuren om het verlies van dierbaren. Een rechter die zo’n vonnis moet vellen. Inktzwarte ellende.
Niemand wordt als slecht mens geboren. Het zijn de omgeving, de omstandigheden, vrienden, gebrek aan liefde, hebzucht, genen en dat soort zaken die van Holleeder de man maakten die hij is geworden.
De zus van Holleeder is advocaat.
Ik interviewde eens een advocaat van wie al zijn vrienden in het criminele milieu terecht zijn gekomen. Hij kon op het rechte pad blijven en advocaat worden omdat zijn moeder hem elke morgen op weg naar haar werk naar een school bracht waar de omstandigheden beter voor hem waren dan in de wijk waar hij opgroeide. Zo simpel en ook ingrijpend kan het zijn.
Ik interviewde eens een man die wegens misdrijven in de gevangenis zat. ’s Avonds opende een gevangenbewaarder die inviel zijn celdeur en sprak een kwartier met hem en opende zijn ogen en geweten. Zo simpel en ook ingrijpend kan het zijn.
De een heeft de pech en de drang om in verkeerde kringen terecht te komen en van kwaad tot erger te raken. De ander wordt advocaat omdat hij een zorgende moeder heeft.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd. Of te twijfelen aan het nu. Of gepensioneerde uitvreter te worden.
Kay zegt
“Niemand wordt als slecht mens geboren. Het zijn de omgeving, de omstandigheden, vrienden, gebrek aan liefde, hebzucht, genen en dat soort zaken die van Holleeder de man maakten die hij is geworden.” Dit is geen absoluut feit. Het komt vaker voor dat kinderen uit een gezin heel verschillende richtingen uitgaan, heel verschillend terecht komen. In zekere zin is de zus van Holleeder zo’n voorbeeld.
Gerry Verbeek zegt
Nature – Nurture
Mad Bad Sad
Het is dacht ik nog steeds niet duidelijk wat de oorzaak is van antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Ik ken mensen met een zeer nare jeugd. Mensen die niet deze weg van geweld zijn gegaan. Er is m.i. wel degelijk zoiets als wilsbekwaamheid en van een keuze moment.
Indien deze wilsbekwaamheid wegvalt, uitvalt of er nooit is geweest dan dient m.i. het individu ‘beschermd en afgeschermd’ van de samenleving. Dat gebeurt nu dus.
Hoe dan ook : mad bad or sad.
Aangeboren of aangeleerd het destructief en manipulatief gedrag van deze mensen heeft verregaande gevolgen voor de slachtoffers en zeker ook voor de maatschappij.
Gerry Verbeek
Bert Aarts zegt
Niet iedereen wordt gelijk geboren. Zelfs eeneiige tweelingen hebben kleine verschillen. Het milieu, achtergrond, wat je zelf meemaakt en hoe je zelf tegen het leven aan kijkt met welke visie…. Het zijn allemaal invloeden die zowel van binnen als van buiten meespelen. Dit geheel is zo complex dat het een wonder is dat de samenleving toch zo functioneert zoals hij nu doet. Soms zitten er randverschijnselen tussen zoals Holleeder. Ook hij had een keuze. Maar vanuit zijn visie kon hij niet anders. Een gestoord iemand krijg je niet gemakkelijk op “het rechte pad”. Vertel maar eens tegen iemand die een zware depressie heeft dat de zon schijnt. Lukt voor geen meter. Keuzevrijheid is daardoor ook afhankelijk van de geestestoestand waarin iemand zich bevindt. En in hoever is die geestestoestand afhankelijk van het milieu?
Soms accepteer ik dat dingen zijn zoals ze zijn. Je komt er niet uit. Daarvoor is het te complex en was er wellicht al iemand opgestaan die het wel weet.
Ruud van Bokhoven zegt
Een kind wordt als onschuldig geboren, ziet en hoort wel maar begrijp niet wat het ziet en hoort. Via de ouders krijgt het de eerste informatie binnen en noem ik de basis wat een eerste richting bepaalt. Een goede of slechte relatie van de ouders heeft dus invloed op een goede of slecht start dat zelfs de toekomst van een kind kan bepalen.
Leeftijdgenoten, onderwijs, werk en de vriendenkring die je zelf zal bepalen geven je de volgende verandering en toekomst.
Zo kunnen kinderen in eenzelfde gezin met eenzelfde basis toch verschillen, doordat de een zich naar de positieve richting heeft ontwikkeld en de ander de negatieve richting.
Ik zie het als een omgekeerde kerstboom, iedereen begint in de piek en daalt af met alle invloeden van buitenaf, hetgeen ons allen een ander mens maakt met de verschillende invloeden van buitenaf die de kerstboom steeds breder maakt.
Joop Ha Hoek zegt
In mijn column probeerde ik het verdriet aan te geven dat ontstaan is door de handelingen van Holleeder en zijn trawanten. Ook voor hemzelf, gevangen in een door hem zelf gecreëerde kooi die nu ook fysiek is. Die oceaan van ellende die je werkelijk niemand gunt.
Gerry Verbeek zegt
Mijns inziens kent een sociopaat geen spijt of wroeging en voelt geen verdriet. Men veinst empathie. Dat heet cognitieve empathie. De sociopaat bestudeert zijn slachtoffers en kopieert vervolgens ‘gevoelens van empathie’. Leugens en bedrog geen ware gevoelens. Slechts gespeelde empathie om dichtbij te komen en de ander te verwarren en bespelen. Het werkt steeds weer.
Dit is de gevaarlijke kant van … werkelijke empathie is er niet … tranen zijn slechts krokodillen tranen …
ik spreek helaas uit persoonlijke ervaring met mensen met cluster B pathologie, en na jaren begrijp ik dat het voor emotioneel intelligente mensen met een ‘ronde persoonlijkheid’nauwelijks te begrijpen materie is. Super manipulatie is het, en menigeen raakt onder de indruk van deze vaak charismatische persoonlijkheden. Hoewel er ook de ‘verlegen’ passief agressieve types zijn. Ook niet best, verdrietig ja, voor de slachtoffers. Ik ben blij dat deze man nu veilig opgeborgen is.