Laatst hoorde ik op de televisie drie mensen uitleggen waarom ze dit keer niet zullen gaan stemmen op kandidaten voor de Provinciale Staten op 20 maart dit jaar. Een van hen verscheurde de kandidatenlijst en zei dat zijn stembiljet al bij de Afval Verwerking Rijnmond in de oven lag. Waar het thuishoort, voegde hij eraan toe. Ze hebben geen vertrouwen meer in ‘de politiek’. Mijn vader noemde onze volksvertegenwoordigers zakkenvullers.
Ik denk dat ik wel mijn stem ga uitbrengen omdat ik gebruik wil blijven maken van de rechten die ik als burger heb. Ik stem SP, op een vrouwelijke kandidaat. Maar eigenlijk heb ik mijn geloof en vertrouwen in alle politieke partijen verloren. Sommige zijn gewoon te klein of hebben geen zin in de macht om invloed uit te oefenen. Maar er zitten ook gevaarlijke lieden in de politiek, populisten, nationalisten, lieden met verborgen agenda’s, machtswellustelingen, die haat en wantrouwen zaaien, de witman hoger op de maatschappelijke ladder plaatsen. Of juist Nederlanders met een niet-westerse achtergrond willen promoten. Voor de wet is iedereen gelijk, voor politici niet.
Nederland is gedegradeerd tot een bananenrepubliek. Burgers worden belazerd waar ze bijstaan. Er is onder veel mensen grote armoe. Er is aan alles tekort, leraren, arbeiders, politiemensen, artsen en verpleegkundig personeel. Er is geen inzicht bij de politici. Jaren geleden al was het duidelijk dat die tekorten zouden ontstaan, maar wijs staatsmanschap ontbreekt. Burgers tellen niet meer mee, ja, als stemvee. Lijsttrekkers gaan de boer op, doen mee aan politieke debatten met journalisten. Ik word er wee in de maag van.
Hoe zou het zijn als de Lage Landen boeddhistische politieke partijen zouden hebben? Zou dan het geluk van de burgers voorop staan?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.
Henk van Kalken zegt
Néé, alsjeblieft, please, niet doen! Geen boeddhistische politiek, want zodra mensen de macht over een land in handen krijgen is het gedaan met humanitaire en boeddhistische waarden. Kijk naar Myanmar en Buthan. Bevrijding heeft met het individu te maken en niet met mensen die corrumperen zodra ze de stank van de macht in de neusgaten krijgen. Van boeddhistische politiek in de Lage landen, verlos ons heer!
Ruud van Bokhoven zegt
Het is precies wat je zegt, geen vertrouwen meer in hen waar je vertrouwen in zou moeten hebben.
Een boeddhistische partij, heb er zelf ook vaak aan gedacht bij iedere keer als de politiek voor de zoveelste keer een blamage slaat en Rutte voor de zoveelste keer een leugen uitspreekt met een glimlach, wat zou het dan een uitkomst zijn als er een boeddhistische partij zou zijn die juist zou spreken en vanuit het hart het beste voor mens, dier en milieu zou hebben.
Henk van Kalken zegt
Ik zou er alleen op stemmen als alle verkiesbare politici gediplomeerde bodhisattva’s of boeddha’s waren.
Ruud van Bokhoven zegt
Verschil van mening blijft bestaan en vind het ook schandelijk wat er in Myanmar en Buthan aan de orde is, hetgeen voor mij dan ook een teken is dat een boeddhist een boeddhist moet blijven zoals Gautama Boeddha zijn dharma onderwees.
Zij zijn ten onder gegaan aan macht en hebben het boeddhisme ter schande gemaakt en gefaald ten opzichte van de waarde dat het boeddhisme uitstraalt.
Blijf jezelf in de dharma ook als je groter zal worden, wees ook dan een Boeddha.
Henk van Kalken zegt
Ja, onder handhaving van het respect blijft verschil van mening bestaan. Hoewel Vajrayana- en dzogchenbeoefenaar zijnde, en dus grote affiniteit met Tibetaans-boeddhisme, was de politieke situatie daar voor de inval van de Chinezen politiek gezien ook niet om naar huis te schrijven. Maar het zit hem niet in de leer van de Boeddha of Guru Rinpoche, Ruud. Het zit hem in de ego’s van mensen.