• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Oh my god

Oh my god

6 oktober 2018 door André Droogers

Zelfs in een recente Japanse film gebruikt een jongetje het bij herhaling: ‘Oh my God!’. In onze spreektaal is deze uitroep nu net zo’n stopwoord geworden als ‘zeg maar’.

Getuige het accent – ‘Oh my Gawd‘ – is het verspreid via Amerikaanse tv-series. De wanhoop in de stem van de oorspronkelijke gebruiker is verdwenen. De boodschap is nu niet meer een verbijsterd ‘wat gebeurt hier in godsnaam?’, maar een verrast ‘vind jij dit ook zo grappig raar?’.

Dat er iets religieus mee bedoeld wordt, is nog onwaarschijnlijker als dat er in een stiltecoupé gezwegen wordt. Er zijn meer van die weesuitdrukkingen waarbij de religieuze moederbetekenis in kerk of tempel is achtergelaten. Jezus wordt nogal eens aangeroepen zonder dat men antwoord verwacht. Om ‘Hemeltje lief’, ‘Lieve hemel’ en ‘In ’s hemelsnaam’ te roepen, is geloof in de hemel niet vereist.

Dat ‘Oh my God’ bij alle ontkerkelijking toch razend populair kan zijn, getuigt van de eigenzinnige manier waarop taal verandert. Maar er kan ook wel iets van een spottende knipoog achter zitten – ongeveer zoals mensen met een lachje om de mond zeggen wat ze in een volgend leven zullen doen, terwijl ze echt niet in reïncarnatie geloven.

Categorie: Columns Tags: André Droogers, oh my god, VS

Lees ook:

  1. Nashville en het kinderpardon
  2. Catechismuspreek – Fair play
  3. Reformatie 2.0
  4. ‘Het zijn mensen’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. bart zegt

    6 oktober 2018 om 13:53

    Zo zie je hoe indoctrinatie doorwerkt in ons onderbewustzijn. Dit is de barrière tussen de etnische groeperingen in Nederland

  2. Melané Fahner-Botha zegt

    7 oktober 2018 om 08:52

    In Vietnam hadden wij een betrekkelijk jonge, uitgesproken Boeddhistische gids, die vrolijk “Oh my Buddha” riep bij elk verrassende wending in al onze interakties. Het deed grappig, rebels en ook een beetje triest aan. Ik denk dat de Boeddha er wel om geglimlacht zou hebben, deze achterhoede gevecht tegen de ver-Amerkanisering van een cultuur:-)

Primaire Sidebar

Door:

André Droogers

André Droogers is emeritus hoogleraar culturele antropologie, in het bijzonder religieuze en symbolische antropologie, aan de Vrije Universiteit, Amsterdam. andredroogers.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 3 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 3 juni 2025
    Zenmeditatie in Maastricht
  • 4 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • 4 juni 2025
    Zenmeditatie in Leiden
  • 5 juni 2025
    Introductieworkshop ‘Leven vanuit Vrijheid’
  • 6 juni 2025
    Yoga en meditation
  • 6 juni 2025
    Exploring wisdom and emptiness
  • 7 juni 2025
    Workshop Kum Nye | Ons ware zelf belichamen | Live en Online
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Kan God zich van zijn bestaan beroven?
    • Het jaar 2025 – dag 153 – haat
    • Boeddha in de bajes – Spirituele verdieping
    • Mijn hart bloedt maar we zijn niet machteloos. We zijn aan het opstaan.
    • Zenmummies

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.