Vanmiddag zat ik aan een tafeltje op een terras van een restaurant in het bos. Ik bestelde een heerlijke koffie en even later werd de lunch gebracht. Met een glaasje karnemelk. Waarschijnlijk door de enorme hitte, het was tegen de 30 graden Celsius daarbuiten, voelde ik het hart een tikje overslaan. Ik besloot wat sneller door te eten en naar de Bunker terug te keren, en wel hierom.
Jaren geleden zat ik op een terras in de Provence in de hitte aan de lunch toen een man naast mij een hartaanval kreeg en onmiddellijk stierf. Het personeel verscheen en sommeerde de familie van de man, die naast de dode aan dat tafeltje zat, direct het genuttigde af te rekenen voordat de ambulance kwam om de het lichaam af te voeren. Er ontstond een ietwat ongemakkelijke sfeer.
Toen mijn eigen hart vanmiddag even oversloeg moest ik daar aan denken en grinniken. Hoe was het gegaan als ik vanmiddag zelf de geest had gegeven? Ik was alleen en heb nooit contant geld op zak. En het restaurantpersoneel heeft de pincode van mijn bankpasje niet. Hadden die obers mijn zakken doorzocht? Een geldinzameling gehouden onder de andere gasten?
Misschien komt er een tijd dat je in een restaurant eerst een bedrag in depot moet storten alvorens je aan mag schuiven? Het leven is vol risico en daar hoeft zo’n uitbater niet de dupe van te worden.
Tot welke gedachten de hitte al niet kunnen leiden. Vrolijke kerstdagen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.
Poldermick zegt
Ha Ha Ha