Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Het open boek: previews, recensies, lezingen…

door Reageer

In mijn jonge jaren ontbeerde ik koestering en liefde. Er werd mij geen visie op het leven aangereikt. Ik ging als ziel zonder ankers de wereld in met pijn, eenzaamheid en het gevoel nergens bij te horen. Tot mijn dertigste levensjaar droeg ik een rugzak mee met verdriet, eenzaamheid én wrok. Depressie en alcohol werden stalkers van mijn dolende ziel. Tot een dam, die mijn verdriet tegenhield, doorbrak. Ik liet het verdriet vrijuit stromen.

B’eter: Kaddu Ki Sabzi, Indiase pompoencurry

door Reageer

Negenendertig jaar geleden kocht ik bij De Slegte het boek Indian Regional Cooking, voor 39 gulden, toen een flink bedrag voor de arme student die ik was. Het boek is goed gebruikt, het is een mooi boek met fijne recepten. Ik zou er eigenlijk vaker uit willen koken, maar ja, ik neem er vaak de tijd niet voor om recepten te vertalen, op zoek te gaan naar exotische producten en iets ingewikkelds te maken met veel ingrediënten. Ik zocht op de website van het Boeddhistisch Dagblad of ik al eerder recepten uit dit boek had gedeeld maar ik vind ze niet, wat opmerkelijk is. Toen ik voor het Boeddhistisch Dagblad begon te schrijven had ik een jonge dochter die niet van kruidig eten hield, dat was waarschijnlijk de reden dat ik het boek links liet liggen.

Gesprekjes: Gevaarlijke tijden.

door Reageer

De uitdrukking op de gezichten van mijn tafelgenoten is werkelijk bijzonder interessant. Ze vertonen een mengeling van irritatie, geamuseerdheid en regelrechte verbouwereerdheid. Ik ga door: “Wanneer er vroeger een keer iemand werd vermoord, las je dat op zijn vroegst de volgende dag een keer in een krant. En als er ergens op de wereld een boot zonk, hoorde je dat pas dagen later. En wanneer er in een ver land waar niemand interesse in had een ramp plaats vond, hoorde je dat pas – als je geluk had – maanden of zelfs jaren later. Nu hoor je drie minuten nadat iemand een ergens een scheet liet precies waar het naar rook. Kom op zeg

Woordkunst

door Reageer

Met Muso Soseki was het liefde op het eerste gezicht. Zijn heldere en simpele (natuur)beschrijvingen, zijn verwijzingen naar de oorspronkelijke leegheid – die wat mij betreft voelbaar aanwezig is in veel van zijn gedichten – van ons bestaan, doen me oplichten en herinneren aan een andere geliefde dichter–zenmonnik–kluizenaar: Ryokan.

Het boeddhisme bereikt het Vaticaan: een stap in de richting van een wereldwijde dialoog

door Reageer

De delegatie van 80 leden van de United Association of Humanistic Buddhism Chunghua, met meer dan 200 boeddhistische groeperingen in Taiwan, was de enige Chinese boeddhistische groep die was uitgenodigd om de ceremonie bij te wonen, paus Leo XIV te ontmoeten en deel te nemen aan een reeks interreligieuze dialoogactiviteiten.

Arnold Bake Day – Mark van Tongeren on Tibetan Buddhist Chanting

door

In de jaren zestig werd voor het eerst beschreven dat Tibetaanse boeddhistische monniken in staat waren om iets te doen wat ‘akkoordzang’ of boventoonzang werd genoemd. Deze prestatie, gebaseerd op zeer ongebruikelijke vocale vaardigheden, droeg bij aan het creëren van een mystieke aura rond Tibetaanse gezangen. Hoewel studies waarin verschillende disciplines werden gecombineerd zorgvuldig hebben vastgesteld in welke boeddhistische tradities dit soort gezangen voorkwamen en wat de parameters waren, blijft het onduidelijk waar de feiten over akkoordgezang ophouden en de fantasie het overneemt.

Letterlijk

door 1 Reactie

Enkele dagen geleden kreeg ik het bericht dat Broeder Jeroen overleden was. Jeroen Witkam was de eerste zenleraar bij wie ik, eind jaren ’80, een sesshin deed, in het trappistenklooster in Zundert, waar hij abt was. Het was de atheïstische filosoof Leo Apostel, ook een zenbeoefenaar, die mij de weg daar naartoe gewezen had.

Boekbespreking ‘De Waterzoon’

door Reageer

Eva Vriend is een polderkind en boerendochter uit ‘het gemaakte land’, de Noordoostpolder (dat nu Flevoland heet). In een aangename, sferische verhaaltrant laat ze in de Waterzoon haar licht schijnen op de waterbouwkundige aanpak van Nederland – die onze delta bewoonbaar houdt – en op het behoud van unieke natuurwaarden van duinen, plassen en moerassig veenlandschap. Ze roept de vraag op of technologie en natuur als onverenigbare grootheden tegenover elkaar staan. Of kunnen ze samenwerken in een vruchtbare balans? Staat de mens tegenover de natuur, of is de mens met zijn technologie onderdeel van de natuur?

Elementen feuilleton deel 3 – De vier grote elementen – Het Aarde element

door Reageer

We noemen iets elementair als datgene zich direct aan de beleving voordoet. Het is een spontane zintuig- (of denk- of voel-) indruk die zich zonder verdere bemoeienis van de fantasierijke geest. De term aarde element staat hierin voor alles wat je als hard of zacht, scherp of stomp ervaart. Het staat ook voor alles wat je als ruw of glad ervaart. Deze directe ervaring wordt het aarde element genoemd. Een stof als water kan vele expressies van dit aarde element vertonen.