Then again that community
That was a magnificent gathering
Presented their request to the holy Sattvavajra
With these words:
You are the true nature of the untraveled pathway
Of all the Victorious Ones of the three times.
The three times dawn on us
To be the pathway of our hearts.
O Protector,
My question to you is
What is the entity that you teach to be a “path?”
For what purpose do you teach it to be a “path?”
How are we to engage in a way for entering onto the path?
Are there or are there not specifics that are in stages?
O Protector,
Speak to me!
So did he address him.
Then that holy Sattvavajra gave instruction
With these words:
All of the Dharmas in the ten directions,
With no exceptions,
Abide in the self-originating Bodhicitta.
It is a purpose that pacifies our exaggerations and depreciations.
It is actually a heart that has no position or preference.
With a heart that teaches majestic methods
Anything we may understand
With the logic of our awareness
Will not be any area that we may travel over,
For we have cut through our hopes and fears.
An uncontrived heart is a pathway for peace.
We use the validations of grammar and logic
To substantially put a stop to all our happiness.
We take something that is insubstantial
To be the substance of our memories.
We inhibit our playfulness
As we crave for emptiness.
We use the logic of our conventional mental practices
On the heart of the sky,
Which has no position,
And with our craving
We look for meaning in our clinging to positions.
We fall into the nine brilliant abodes of samsara.
With views that are rude words
We politely elevate our own views
To the top.
Our resolutions in names and words
Create pride.
Due to our craving
We see the fruits of our reversion.
Our desires have no meaning.
We seem to be protecting some structure.
We will not meet up with the things that we desire.
Our secret purpose is not copied and is not contrived.
Just as moisture is summoned by its conditions,
It is due to conditions
That there appear to be individual rewards.
This being so,
To be unmistaken is the pathway that is holy.
Our cravings for fantasy visions
Are the pathways of samsara.
Vajrasattva belichaamt de verlichting van alle Boeddha’s. Iedereen die het Vajrayana, het pad van het esoterische boeddhisme, betreedt, ontmoet Vajrasattva. Studenten die de voorbereidingen voor het Vajrayana beoefenen, reciteren de mantra van Vajrasattva honderdduizend keer terwijl ze zich een reiniging van hun geest voorstellen. Vajrasattva vormt de kern van de leer van de Grote Perfectie, niet als meditatie of visualisatie, maar als belichaming van de ware aard van onze eigen geest, die gelijk is aan de hemel zelf. In de Grote Perfectie is Vajrasattva de hemel in al zijn majesteit.
De Grote Tantra van Vajrasattva presenteert ons de leer van Vajrasattva zelf over de Negen Ruimten van de Grote Perfectie. Deze Tantra vormt de kern van de leer van de Grote Perfectie, waar hij wordt beschouwd als een Worteltantra van het Ruimtegedeelte. Er zijn twee versies van deze Tantra bewaard gebleven in De Honderdduizend Tantra’s van de Ouden, de Nyingma Gyubum. De eerste is een document van 137 pagina’s, terwijl de tweede 278 pagina’s telt. Beide zijn in het Tibetaans vertaald en gepubliceerd door Śrī Singha en Vairochana in de achtste eeuw van onze jaartelling. De versie van 137 pagina’s bevat de leer van Vajrasattva, terwijl de versie van 278 pagina’s begint met de leer van Vajrasattva en vervolgens verdere verduidelijking toevoegt door Sattvavajra. Ik heb mijn vertaling van de versie van 137 pagina’s in 2015 gepubliceerd onder de naam The Great Tantra of Vajrasattva: Equal to the End of the Sky. Nu presenteer ik u mijn vertaling van de 278 pagina’s tellende versie met de titel The Vajrasattva Mahatantra. Ik geloof dat de 137 pagina’s tellende versie door Śrī Singha en Vairochana in een vroeg stadium van hun samenwerking is vertaald, terwijl de 278 pagina’s tellende versie jaren later is gemaakt.
Deze Tantra is een geheim document. Het bevat vervloekingen voor degenen die het verspreiden onder slechte mensen. Het bevat ook lofprijzingen voor degenen die het lezen en kopiëren. Ik ben persoonlijk verantwoordelijk voor de vertaling en publicatie van deze Tantra, dus het gewicht van deze vervloekingen rust op mij persoonlijk, en niet op de lezer. De wereld van vandaag is een tumultueuze plek waar nieuwe technologieën, oorlogvoering, ziekte, rampen en vele andere factoren het leven voor ons allemaal moeilijk maken. Deze woorden van wijsheid van dertienhonderd jaar geleden kunnen de mensen van vandaag een nieuwe visie bieden op ons doel in een veranderende wereld. Ik ben van mening dat de voordelen van publicatie opwegen tegen de risico’s. Ik word in mijn beslissing gesterkt door de herinnering dat Śrī Singha en Vairochana lang geleden besloten om deze werken in het Tibetaans te vertalen en te publiceren, zodat ze wijd verspreid konden worden over het Tibetaanse rijk, in de hoop dat deze leringen de oorlogszuchtige Tibetanen zouden kalmeren. Het is volledig aan hun inspanningen te danken dat deze werken door de eeuwen heen bewaard zijn gebleven tot op de dag van vandaag. Ik hoop dat de huidige vertaling de wereld nog lange tijd toegang zal bieden tot deze oude wijsheid.
Lama Christopher Wilkinson begon zijn loopbaan in de Dharma op 15-jarige leeftijd met het afleggen van de toevluchtsgeloften van zijn stamleraar Dezhung Rinpoche. In de jaren die volgden introduceerde Dezhung Rinpoche hem bij Geshe Ngawang Nornang, Lama Kalu Rinpoche, Dilgo Kyentse Rinpoche, Nyoshul Khen Rinpoche, en vele anderen. Christopher identificeerde zich vanaf het begin met de Rime Non-Sectarische beweging.
Na een formele opleiding in Tibetaanse en Sanskriet talen, studeerde hij in 1980 af met een BA in Aziatische Talen en Literatuur en een BA in Vergelijkende Religie aan de Universiteit van Washington. Na twee jaar rondreizen langs de heilige plaatsen van Azië, onder meer in India en Nepal, werkte hij vijf jaar in de vluchtelingenopvang in Seattle, Washington. Omdat hij zich weer wilde verdiepen in boeddhistische studies, ging hij naar de Universiteit van Calgary, waar hij in 1988 zijn MA behaalde.
In 1990 ging Chris naar Sulawesi in Indonesië, waar hij drie jaar lang docent Engels was en onderzoek deed naar het oude Sri Vijaya-rijk. Terug in Amerika werkte hij als Research Associate voor de Shelly and Donald Rubin Foundation, waar hij een kleine rol speelde bij de vroege ontwikkeling van het Rubin Museum. Daarna doceerde hij vijf jaar lang als adjunct-professor aan de Universiteit van Calgary. Hij werd ook gedurende twaalf jaar Research Fellow aan het Centre de Recherches sur les Civilisations de l’Asie Orientale, Collège de France.
Vanaf 2012 begon hij vertalingen van Tibetaanse literatuur uit te brengen, te beginnen met de zeven delen van de Sakya Kongma Serie.
The Vajrasattva Mahatantra: Uniting in Our Equality with the End of the Sky
Vertaald door Christopher Wilkinson. Omslag Lobsang Jamyang
Meer informatie
https://www.amazon.com/dp/B0DJWB3D9N
