Gelet op de omgeving waarin hij geboren is, moet de Boeddha wel een gekleurde huid hebben gehad. Hoe gekleurd, dat weten we niet. Lichtbruin, donkerbruin, zwart, we kunnen er alleen maar naar gissen. Voor de redactie maakt kleur niks uit, de chef heeft vele gekleurde familieleden, vrienden en kennissen. Waarom gaan we dan beginnen over de huidskleur van de Boeddha? Al de hele week beheerst het nieuws radio- tv en kranten en sociale media (waarom heten sociale media eigenlijk sociale media want zo sociaal zijn ze niet, die leuterende koffiehuizen waar maar wat geroddeld wordt of stompzinnige mededelingen gedaan die niemand interesseren- en in het echte leven veel mensen omkomen van eenzaamheid omdat niemand ze liked, al verschijnen er ook wel ontroerende items op die media): de nominaties voor Oscars in Amerika voor beste acteur, productie, item of film. Er is geen enkele zwarte acteur genomineerd en alle genomineerden zijn, voor zover wij weten, hetero. Daar is veel kritiek op, op die nominaties.
Deze week besteedde het VARA-programma De Wereld Draait Door aandacht aan dit fenomeen. Geheel correct waren drie donkere acteurs uitgenodigd. De een vertelde rollen te moeten spelen waarin hij raar brabbelde, of een Bijlmermeers accent op moest zetten of een vluchteling na moest doen. Het deed chef denken aan Pamuk en de groenteman, gespeeld door Kees van Kooten en Wim de Bie. Wim, de groenteman, die een eigenaardig taaltje brabbelt en de Turk Pamuk die vlekkeloos Nederlands spreekt. Dat deden ook de drie de acteurs omdat ze Nederlander zijn. Minister Jet Bussemaker zat ook aan tafel, ze gaat over cultuur. Ze zou eens uitzoeken hoeveel gesubsidieerde instellingen zich aan de bruin-blank norm houden. Het gaat niet alleen om acteurs, zei een van de drie gekleurde genodigden, ook om de politiek, het bedrijfsleven, het kabinet.
Dat was een oogopener. Alle Nederlandse ministers zijn blank, de meeste Kamerleden zijn wit. De top van veel bedrijven is blank en de meeste boeddhisten in de Lage Landen aan de zee ook. Hoe dat komt weten we niet. Donkere huidskleur mensen- niet de Chinezen, Vietnamezen, Birmezen, Tibetanen en zo voort, zie je bijna nergens in boeddhistische sangha’s. Zijn er donker gekleurde boeddhistische leraren in de Lage Landen? We kennen ze niet. Zelfs in de VS waar de helft van de bevolking zwart is, zijn de meeste boeddhistische leraren hoog opgeleid en wit. Wij pleiten er niet voor om dat hier kunstmatig te veranderen. Als er geen zwarte boeddhisten zijn, dan houdt het op. Maar ons gevoel zegt dat het niet zo is, wat, dat weten we niet. Zijn er geheime sangha’s, boeddhisten die nooit buiten komen? Laat het ons weten, Oh Lord (en anderen).
kees moerbeek zegt
De voorouders van de blanken hadden aanvankelijk allemaal een donkere huid. Die is na enkele duizenden jaren lichter geworden, omdat zij in noordelijke streken zijn gaan wonen e.d.
Dat ging vanzelf, het had niks met hun zogenaamde morele-superioriteit te maken. Ook niet omdat ze hard zouden werken en belasting betaalden. Het jodendom bestond niet eens, dus het christendom en de islam ook niet. Wat moet dat een paradijselijke tijd geweest zijn.
Namo Amida butsu!
Stiltespinster zegt
Als we de wetenschap kunnen/ willen /mogen “geloven” stammen we allemaal af van dezelfde vrouwen.
De zeven dochters van Eva ( Bryan Sykes)
Zeshin zegt
Een schooljuffrouw kwam bij een priester en vertelde dat ze lerares was op een school met 60% moslims.
Ze dorst niet aan de klas te vertellen dat ze lesbisch was.
De priester vroeg haar’Wie kent jou als lesbienne?’
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
‘I’m only black because you think you’re white.’ James Baldwin
Interessant….. maar eigenlijk niet zo belangrijk!
Hoewel het natuurlijk zo goed als zeker is dat de Boeddha gekleurd was….. Mijn moeder is Moluks (erg donker) en ik dus halfbloed, gekleurd dus. Volg sinds de 70er jaren het Boeddhistisch pad…werd in 1988 Vipassana lerares in de USA waar er heden ten dage wel een Sangha is voor mensen van kleur en er jaarlijks een|’Annual Retreat for People of Color wordt gehouden.
Maar ook daar waar er 2 miljoen Boeddhisten zijn is er maar een kleine gekleurde Sangha.
Ven. Suhita Dharma, Mahathero was de eerste Africaanse- Amerikaan ordained als een Boeddhistische monnik; hij was ordained door Ven. Thich Thien An, de eerste Vietnamese Boeddhistisch leraar in Los Angeles.
Als we ons niet langer identificeren met ras, kleur, religie, seksuele voorkeur of afkomst is er misschien meer ruimte voor het bewandelen van Het Pad….
Joop Ha Hoek zegt
Dank jullie wel voor jullie reacties. Maar daarmee is de vraag niet beantwoord; waarom zijn er zo weinig zwarte boeddhisten? Het gaat niet om identificatie met ras enzovoort, gewoon een praktische kwestie.
Petra Klene zegt
In de periode dat ik in de Sanga mocht verblijven als novice midden in de jungle van Sri Lanka, was er geen enkele blanke in tenminste 20 Km2 te bekennen. De meeste leden van de Sanga, de monniken hoger op de berg en de nonnen 50 meter lager waren donkerbruin tot koffie verkeerd. Zeker de ouderen waren beslist allemaal donkerbruin van de tropische zon. Op een gegeven moment heb je niet meer in de gaten dat je zelf blank bent. Het onderscheid valt volkomen weg……………
Stiltespinster zegt
Bijna iedereen valt stil bij zo’n vraag , Joop.
Wellicht heb je naast je vele kratjes HUMOR nog een kratje ONBEANTWOORDE VRAGEN staan. Doe je vraag voorlopig daar maar in en wie weet dient het antwoord zich zomaar ineens aan.
Barbara Steadfast Dharma zegt
Huidskleur is voor velen een belangrijk deel van de identiteit. Als ik zwart was en ergens een sangha van huidige samenstelling binnen zou stappen, zou ik me verdomd eenzaam voelen en er waarschijnlijk niet blijven hangen. Om mij onbekende reden is het boeddhisme oorspronkelijk na eerste import vooral door blanken als interessant bestempeld. Probeer dat daarna nog maar eens te herstellen.
En overigens is voor veel zwarte mensen het Christendom wat het Boeddhisme voor blanken is: een in eigen kring relatief jonge religie die nog volop vol verve wordt bedreven. Een kerkbeleving in zwarte kring is van een heel andere orde dan de belegen diensten in menig blanke kring. Precies zoals het boeddhisme in een aantal landen van herkomst in verval is en het in het Westen gepassioneerd wordt bedreven.
Sjoerd Windemuller zegt
Ben ik zwart
Of ben ik wit
Ben ik glad
Of ben ik een klit
Ben ik als jullie
Ben ik mezelf
Ben ik belangrijk
Ben ik spuitje 11
Heet ik Boeddha
Of Profeet
Noem je mij Jezus
Of proleet
Hoe je het noemt
’t Interesseert mij geen bal
Ik zoek de weg
En dat is’t al!
In zijn diamant zei boeddha al
Ik weet dat je mijn naam vergeten zal
Maar de weg die wordt gegaan
Er komen steeds nieuwe reizigers aan
Die zonder veel van mij te weten
Nooit de essentie zijn vergeten!