Het boeddhisme krijgt in Ierland steeds vastere grond onder de voet, zo lijkt het. De kern wordt gevormd door degenen die een regelmatige boeddhistische meditatiepraktijk beoefenen en/of aangesloten zijn bij een traditie en sangha. Maar er zijn ook Ieren die met een leraar in het buitenland het boeddhistische pad volgen. Het Iers en Aziatisch boeddhisme is een verhaal dat veertien eeuwen teruggaat.
Dr. Laurence Cox, verbonden aan de National University of Ireland Maynooth (NUIM) deed onderzoek naar de ontstaansgeschiedenis van het boeddhisme in Ierland. In eerste instantie nam hij aan dat in de jaren zestig of zeventig van de vorige eeuw het boeddhisme geïntroduceerd werd in zijn land. Maar nader onderzoek leerde dat boeddhisten tijdens de volkstelling van 1871 al geregistreerd werden.*
En de eerste concrete kennis van het boeddhisme onder de Ieren was er al in de zesde of zevende eeuw. Middeleeuwse diplomaten, zeelieden en later brieven van Jezuïeten uit de zestiende en zeventiende eeuw brachten het bestaan van het boeddhisme onder de aandacht van de Ieren.
Het Britse rijk bracht veel Ieren naar boeddhistische Azië- zij namen die kennis over het boeddhisme weer mee terug naar hun moederland. De eerste ‘bekeerlingen’ en de eerste Aziatische boeddhistische immigranten vulden die informatie aan. In het pre-onafhankelijkheid Ierland was het boeddhisme een symbool van menselijke verschil, een religie ouder dan het christendom die al een eeuw geleden Ierse schrijvers en kunstenaars beïnvloedde.
De stroom ging in beide richtingen. In 1900 bijvoorbeeld speelde de in Ierland geboren en in 1900 tot boeddhistische monnik gewijde U Dhammaloka een belangrijke rol in de antikoloniale boeddhistische heropleving die heeft bijgedragen aan het einde van de imperialistische rijken in Azië- en de nieuwe vormen van modern boeddhisme die sindsdien zijn geëxporteerd naar het Westen.
Met een paar uitzonderingen hebben boeddhistische migranten nog geen eigen centra in Ierland, hoewel dat aan het veranderen is. Steeds meer Ieren hebben volgens Cox een verbinding met het boeddhisme: ze praktiseren, lezen boeken of zijn geïnteresseerd in Aziatische boeddhistische cultuur en kunst. Ze kiezen er voor om die ervaringen niet massaal te delen en zijn afkerig van het indelen in vakjes.
Aan de andere kant is boeddhistische meditatie alom door christelijke groepen en individuen geaccepteerd, ook in wat Cox noemt wereldlijke vormen, zoals mindfulnesstraining. Op deze manier kan het boeddhisme een echte en subtiele bijdrage leveren aan de Ierse samenleving, vindt de onderzoeker.
Misschien wel het meest door het uitdragen van toenemend fatsoen en normaliteit in wat tot zeer onlangs een samenleving was die gekenmerkt werd door een diepe religieuze intolerantie. Het verhaal van het boeddhisme die naar het Westen kwam, is ook het verhaal van Ierlands leren leven met verschillende levensstijlen, culturen en vormen, van erbij te horen.
* Volgens de volkstelling van 2011 zijn er in Ierland 8,703 boeddhisten, waardoor het de vierde grootste godsdienst in de republiek is, na het christendom, Islam en het hindoeïsme.
Bron The Irish Times.
Sjoerd zegt
In het verhaal blijkt het om 4 en niet om 14 eeuwen boeddhisme in Ierland te gaan.
Hoe zit het nou echt?
Joop Ha Hoek zegt
En de eerste concrete kennis van het boeddhisme onder de Ieren was er al in de zesde of zevende eeuw.
Sjoerd zegt
Hallo Joop
Ik zou het wel interessant vinden om daar wat meer over te lezen. wat dat betreft kom ik in dit artikel niet verder.
Hartelijke groet, Sjoerd