De Tzu Chi Foundation, een boeddhistisch-geïnspireerde internationale NGO, stelt 10.000 pond rijst, 11.000 dekens, 200 verplaatsbare bedden en 5.000 EHBO-kits beschikbaar voor de inwoners van Houston die getroffen zijn door de orkaan Harvey. De organisatie is al aan de slag gegaan in het getroffen gebied door 3.000 dekens onder getroffenen in buurthuizen en andere onderkomens te distribueren.
Tzu Chi is in 1966 opgericht door boeddhisten in Taiwan met de missie om lijden te verlichten. ‘Tzu’ betekent compassie en “chi” betekent verlichten. Tegenwoordig is Tzu Chi de grootste hulpverlenende boeddhistische organisatie, geaccrediteerd door de Verenigde Naties is zij met tien miljoen leden actief in 47 landen. Vorig jaar schoot de organisatie al met twee miljoen dollar slachtoffers van rampen in de VS te hulp.
G.J. Smeets zegt
Orkanen in en bij de Golf van Mexico zijn geen zeldzaamheid. Orkaan Harvey niet, en ook niet orkaan Irma die er meteen achteraan is gekomen, en ook niet orkaan Katia die inmiddels in Mexico is geland. Drie van die dingen in 1 week is nogal uitzonderlijk. Maar wat echt uitzonderlijk is: de hoeveelheid neerslag die ze brengen. En dat is een direct gevolg van de opwarming van de planeet. Opwarming door CO2 uitstoot in de atmosfeer. De grootste uitstoter is USA, al decennialang. En al decennialang lapt USA waarschuwingen van klimatologen en economen aan de laars dat CO2 een broeikasgas is en dat opwarming van de oceanen voor heel veel extra waterdamp in de atmosfeer zorgt. En dat waterdamp de eigenschap heeft om als neerslag weer naar beneden te komen.
De USA is het RIJKSTE land ter wereld. Ze hebben daar echt geen 10.000 pond rijst, 11.000 dekens, 200 verplaatsbare bedden en 5.000 EHBO-kits voor de igedupeerden in Houston nodig. Me lijkt dat Tzu Chi er beter aan doet om zich in te spannen voor gedupeerden in landen die ARM zijn, die niet of nauwelijks CO2 hebben uitgestoten en die geen infra-structuur hebben om catastrofes op te vangen. In Bangladesh en Pakistan is momenteel de materiële ravage en sociale ontwrichting door klimaatverandering nog veel groter dan in USA.
Guus Went zegt
Namens de slachtoffers hartelijk dank voor dit medeleven.
G.J. Smeets zegt
Beste Guus,
Wel goed lezen wat ik schrijf en geen flauwe opmerkingen s.v.p.. En vooral: empathie graag voor de mensen die het HARDST hulp behoeven en die mensen zitten niet in USA.
Guus Went zegt
Koloniale genen, Goff?
Ujukarin zegt
Ik ben bang dat ik hier Guus steun. De USA heeft een nogal ongelijke arm/rijk verdeling en een schrijnend gebrek aan wil om problemen als volk gezamenlijk te dragen. Denk maar aan de weerstand tegen de verplichte ziektekostenverzekering. Grote delen van de schade in Houston zouden voorkomen zijn door betere dijken, maar voor deze lager gelegen gebieden voor de ‘working poor’ krijgt geen bestuurder de handen op elkaar voor die dure dijken. De kiezers denken gewoon nog voor 51% of meer in de trant van dat het niet in HUN belang is want zij zelf zijn rijk genoeg of dromen ervan dat te worden, dus hoog genoeg te kunnen wonen.
Een lesje aan de USA vanuit het huitenland in barmhartigheid kan dus best wel nut hebben, al is het een druppel op…
With folded palsm,
G.J. Smeets zegt
Guus, Ujukarin
Hoezo “koloniale genen” (flauwe suggestie van Guus Went)?
Hoezo “Een lesje aan de USA vanuit het buitenland…” (boodschap van Ujukarin) ?
Allemaal niet ter zake doende afleiding van wat ik aankaart. En wat ik heb aangekaart herhaal ik nu met hoofdletters:
EEN BEETJE EMPATHIE GRAAG MET DE MENSEN DIE HET HARDST HULP BEHOEVEN EN DIE MENSEN ZITTEN NIET IN USA.
Duidelijk zo?
P.s.
Ujukarin, informeer je eens goed wat betreft “betere dijken” daar in Houston. Ik geef je een leestip. Frans Klijn van Kennisinstituut Deltares zegt erover: “Als Nederland in een paar dagen meer dan een meter neerslag te verwerken kreeg, zoals momenteel in het zuiden van de Verenigde Staten het geval is, zouden hier ook de polders helemaal blank staan.” Dat stond een paar dagen geleden in dagblad Trouw.
G.J. Smeets zegt
En voor alle duidelijkheid: het gaat bij dergelijke catastrofes over de gevolgen van niet-gelenigd leed en niet-gelenigde nood. De USA regering heeft in een week tijd miljarden dollars gereserveerd om de gevolgen, sociaal en infrastructureel, te tackelen en de USA bevolking weet dat. Bangladesh en Pakistan hebben die reserves niet en de bevolking aldaar weet dat.
Met andere woorden: het (toekomst)perspectief dat klimaat-gedupeerden in Bangladesh en Pakistan hebben is van een totaal andere orde dan de gedupeerden in USA.
Ujukarin zegt
De discussie over feiten hoort in andere sites thuis, uit samenvattingen zoals
http://www.nu.nl/dvn/4898294/achtergrond-waarom-gevolgen-van-orkaan-harvey-zo-groot.html
constateer ik echt dat het grootste deel der schade voorkomen had kunnen worden. (En nee, de infrastructuur zal wel gerepareerd gaan worden maar nog steeds niet meer overstromingsproof worden dan nu. Dus daarmee zijn ze nog bepaald niet beter af dan voor Harvey.)
Hier past de discussie over de boeddhistische kant. Jouw stelling is dat de juiste boeddhistische motivatie zou leiden tot hulp waar dat objectief gezien de meeste nood/armoede zou zijn, en waar het langetermijn perspectief het slechts is – dus pakweg ZO Azie. Ik (en anderen hier) bestrijden dat, er zijn hier heel wat complexe afwegingen te maken. Juist helpen waar de schade het meest ‘verborgen’ dreigt te zijn, en dat geldt in de USA waar de midden- en onderklassen het minstens even uitzichtloos hebben als de armen in ZO Azie ondanks hun relatief veel grotere rijkdom (maar ook disproportioneel hogere kosten, denk aan medische zorg), kan even goed volgen vanuit je boeddhistische motivatie. En werkt tenminste zonder het niveau van corruptie waar in ZO Azie het grootste deel van de hulp in de bodemloze put verdwijnt, dus een veel groter deel komt terecht bij de slachtoffers.
Dus ik ben bang dat kritiek op de Taiwanezen hier erg ongepast is…
With folded palms,
G.J. Smeets zegt
Zo zo, feiten horen hier niet thuis? En dat wordt per decreet bepaald door jou?
Feiten zijn uitermate relevant. En over feiten valt trouwens niet te discussiëren, feiten zijn feiten. En voor de feiten moet je niet zijn bij een commercieel ingenieursbureau waarnaar in je link uitgebreid wordt verwezen. Voor de feiten moet je zijn bij de wetenschap. En de wetenschap vertelt je dat door de klimaatverandering twee of drie Harvey’s per jaar de ‘new normal’ gaat worden. Daar is niet tegen op te adapteren, ook niet door gerenommeerde commerciële ingenieursburo’s. En als je goed leest geeft dat ingenieursbedrijf het ook wel toe. Dat wat betreft je nieuwe poging om van de zaak af te leiden.
Mijn stelling is *niet* dat “de juiste boeddhistische motivatie zou leiden tot… etc.” Mijn stelling heb ik met hoofdletters hierboven geplaatst dus die ga ik niet herhalen. Wat ik wel herhaal is het FEIT dat USA afgelopen week miljarden dollars heeft gereserveerd om de gevolgen, ook de sociale gevolgen, van de catastrofe te tacklen. Dat feit laat jij voor je gemak maar effe weg. Echt, die 10.000 pond rijst, 11.000 dekens, 200 verplaatsbare bedden en 5.000 EHBO-kits voor de gedupeerden in Houston verdienen een betere bestemming. En ‘beter’ betekent hier gewoon ‘effectiever qua leniging van nood’.
Overigens heeft leniging van nood niks met boeddhisme of welk -isme dan ook te maken. Het is gewoon burenhulp om het zo maar uit te drukken. Als jij daar het boeddhisme bij nodig hebt dan heb ik daar geen enkel probleem mee. Maar projecteer die behoefte niet op mij s.v.p.