Vandaag plaatsten we in deze krant een bericht waarin een boeddhistische monnik sprak over vrede. Deze Indiase ex-militair stelt dat onvoorwaardelijke liefde en groot mededogen vrede kunnen brengen. Ik voeg daar vertrouwen aan toe. Vertrouwen in anderen en in jezelf; vertrouwen is een product van onvoorwaardelijke liefde en groot mededogen. Je hoeft er geen bergen voor te verzetten, ieder mens heeft deze grootheden in zich. Ze moeten alleen ontwikkeld worden. Mooi toch.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan.
