Het klimaatakkoord in Parijs is een stap in de goede richting, maar het is volgens de Tibetaanse regering in ballingschap in Dharamsala, India, slechts een eerste stap. De regering benadrukt dat een grondig inzicht in de wereldwijde klimaatverandering onmogelijk is zonder de situatie in Tibet daar bij te betrekken.
Als het wereldleiders serieus is met het vermijden van een wereldwijde milieuramp, moet het belang van de duurzaamheid van de ’s werelds meest kwetsbare ecosysteem worden erkend, vindt de regering. Tibet, ook bekend als het dak van de wereld, is een vanuit milieuoogpunt bezien strategisch gebied en speelt een cruciale rol bij de aanpak van klimaatverandering. Tibet heeft te lijden onder massale ontbossing, die ook bijdraagt aan de klimaatverandering. De bossen en wouden in Tibet beslaan 25.2 miljoen hectare. Volgens ramingen van China is al tachtig procent van de bossen aangetast.
Bron BNN.
Sjoerd Windemuller zegt
Smeltend Tibet
Al die enthousiaste belangstellenden,
hangen daar de toerist uit,
met de hoop, op een glimp van verlichting,
terwijl hun geliefden thuis verdrinken,
onder de gesmolten gletschers van Tibet?
Waar is de verlichting,
van een wereld,
waar ronreizende leraren en studenten,
al vliegend de dood verspreiden,
en de kinderen hun leven ontnemen?
Was dit de weg van de thuisloosheid,
het edele 8-voudig pad,
de vier edele waarheden,
was het de opdracht, met dit excuus,
de wereld rond te vliegen?
Is het niet in jouw en mijn geest,
waar de thuisloosheid wordt geboren,
het besef dat alleen hier en nu,
alles voortdurend verandert,
in het proces van geen geboorte, geen sterven?
Laten we de moed opbrengen,
deze reis te ondernemen,
onze eigen gids te worden,
en onze eigen weg te gaan,
door niet langer achter iemand aan te lopen.
Zo dragen we bij
aan het redden van de geest
van Tibet, van deze wereld,
en kunnen we rustig thuis blijven,
terwijl we onze weg vervolgen.
Sjoerd