De wereld gaat aan hebzucht ten onder…

‘De wereld gaat aan hebzucht ten onder. En is er nu niemand die zich ook maar vijf seconden  bedenkt dat het eigenlijk allemaal nergens op slaat?’

Dat zei filosoof Jan Bor in de inleidende film van de driedelige documentaire  ‘De Drie Vergiften’ van de boeddhistische omroep, die vorige week zondag uitgezonden werd. Overigens een heel interessante documentaire.

Ik was het met hem eens. Al die schrijnende beelden van mensen die honger lijden, en tegelijkertijd astronomisch hoge salarissen voor mensen die al rijk genoeg zijn.

Hebzucht wordt in het boeddhisme een vergif genoemd.

En dat is ook  overduidelijk om ons heen te zien, vind ik. Dat het een vergif is.  En ook dacht ik, toen dat  in het nieuws kwam van die ABN-AMRO topmanagers: ‘Zouden ze zelf niet het idee hebben dat ze al genoeg verdienen, dat ze misschien beter wat zouden kunnen delen met anderen die het veel harder nodig hebben?’

Maar als ik wat dieper doordenk, gaat het daar eigenlijk niet om.   Natuurlijk slaat het helemaal nergens op, die hebzucht, maar het heeft ook geen zin om met je vinger naar anderen te wijzen. De enige die je kunt veranderen ben je zelf.  En de enige rijkdom die je kunt vergaren is je eigen lijden op te heffen.

Dus durven delen met anderen. Mensen opzoeken. De verbinding aangaan.
Wij maken met z’n allen het systeem waarin we leven. Als dat systeem gekenmerkt wordt door hebzucht, heb ik daar ook mijn deel aan. En is het tijd om te kijken waar mijn hebzucht in zit en hoe ik vrijgeviger kan worden.