Zowel in boeddhistische als in christelijke context vinden we een verhaal over een zoon die ‘verloren’ raakt.
Hij verliest het contact met zijn vader. Na allerlei omzwervingen en omwegen vindt hij zijn weg terug naar huis. Minstens zo belangrijk als de rol van de zoon is in beide verhalen de manier waarop de vader met de ‘omwegen’ van zijn zoon omgaat.
Wij bespreken het verhaal van de verloren zoon uit het Lucas-evangelie (Lucas, hfdst.15) en uit het boeddhistische Lotus Sutra (hfdst. 4). We plaatsen beide verhalen in hun context. Waarin verschillen de verhalen van elkaar? Werpen ze ook licht op elkaar? Kan een mens wel zonder ‘omwegen’? Is het wel mogelijk om nooit ‘de weg te verliezen’ ? Hoe ga je daarmee om ?
Op vrijdag 27 februari 2015 is prof. Bruno Nagel te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Antwerpen. Nagel studeerde filosofie, theologie en godsdienstwetenschappen in Zwolle en Nijmegen en Indo-Iraanse talen en culturen te Utrecht. Hij was docent vergelijkende wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam tot 2000, en geeft lezingen en cursussen aan de School voor Comparatieve Filosofie in Antwerpen en bij Filosofie Oost-West in Utrecht. Hij promoveerde op de Indiase wijsgeer Abhinavagupta en schreef artikelen over hindoeïstische en boeddhistische wijsbegeerte. Ook publiceerde hij over Meister Eckhart, onder meer in verhouding tot het zenboeddhisme. Zijn voornaamste aandacht gaat uit naar het grensgebied van filosofie en spiritualiteit.
