Vandaag zijn door Hamas gegijzelde kinderen vrijgelaten. Op tv vertelde deze week een Israëlische traumaexpert hoe die kinderen geestelijk worden opgevangen. Ontvoerde kinderen zonder ouders zoeken dan een volwassene die de rol van vader of moeder kunnen overnemen. Als dat niet lukt ontstaat een groot geestelijk probleem voor het kind, heeft geen houvast.
Kinderen met trauma’s begeleiden, zeker kinderen die een zo’n verschrikkelijke ervaring achter de rug hebben, gebeurt niet uitsluitend met praten. De therapie is doen. De therapeut maakt samen met het kind een bed op, ze maken samen eten klaar. En zo meer. De behandeling moet direct beginnen.
Samen.
Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.