“We say to others only what we need to hear.”
(Byron Katie)
Katie: We zeggen tegen anderen alleen wat we zelf willen horen.
Hans: Jij misschien.
Katie: Iedereen.
Hans: Nou moet ik zeker zeggen dat je gelijk hebt.
Katie: Hoezo?
Hans: Of ben jij de uitzondering op de regel?
Katie: Hoe zie jij dat dan?
Hans: Soms zeggen we tegen anderen wat we zelf willen horen.
Soms zeggen we tegen anderen wat we niet zelf willen horen.
Soms zeggen we juist niet tegen anderen wat we zelf willen horen.
Soms zeggen we juist niet tegen anderen wat we zelf niet willen horen.
Soms zeggen we tegen anderen wat we denken dat ze willen horen.
Soms zeggen we niet tegen anderen wat we denken dat ze willen horen.
Soms zeggen we tegen anderen wat we denken dat ze niet willen horen.
Soms zeggen we niet tegen anderen wat we denken dat ze niet willen horen.
Soms zeggen we wat om andere redenen.
Soms zeggen we wat om meerdere redenen.
Soms veranderen de redenen terwijl we aan het woord zijn.
Soms zeggen we maar wat, zonder duidelijke redenen.
Katie: Tja.
Hans: Zeg je dat nu omdat je denkt dat ik dat van je wil horen?
Katie: Zal ik dan maar zeggen dat je gelijk hebt?
Hans: Mij best, maar waarin?
