‘Jij verschuilt je in niet-weten omdat je niet durft te leven, Hans.’
‘Verschuilen is ook een vorm van leven.’
‘Je geeft het toe?’
‘Ik geef een definitie.’
‘Maar verschuil je je nou of niet?’
‘Ik zou het ook niet weten.’
‘Zie je nou wel?’
‘Misschien is weten ook wel een vorm van verschuilen.’
‘Waarin?’
‘De hokjes van je geest.’
‘Zoals?’
‘Weten, niet-weten, verschuilen, leven…’
‘Weten duidt op een hokjesgeest?’
‘Och.’
‘Nou?’
‘Hokjesgeest is ook maar een hokje.’
‘Daar zeg je me wat.’
‘Geest ook.’
‘Verdraaid.’
‘Hokje ook.’
‘Wat is eigenlijk geen hokje?’
‘Tja.
