De weersvoorspellingen waar ik de vorige keer over schreef zijn helemaal uitgekomen. De temperaturen zijn een stuk omlaag gegaan en, veel belangrijker, het is gaan regenen. Tot ons grote geluk gebeurde dat niet in de vorm van de gebruikelijke giga-plensbuien waar het regenseizoen meestal mee start, maar met een gestaag vallende bui. Ideaal om de planten van water te voorzien, zonder de grond meteen dicht te slaan. Na die eerste goede bui heeft het iedere 1 á 2 dagen weer geregend en geonweerd. Hopelijk blijft dat voorlopig zo, maar de droogte kan ook zomaar een tijdje terugkeren. Ik zie de voorspelde temperaturen in de loop van de volgende week al weer naar de 39 klimmen.
Het is natuurlijk hartstikke lekker dat we van het planten water geven verlost zijn, en het is heerlijk om in zo’n verkoelende bui te gaan staan, maar het allergrootste voordeel van de regens is dat ze de smog uit de lucht spoelen. Voor het eerst sinds januari zien we weer blauwe lucht met witte wolken en zijn de bergen van Khun Tan weer zichtbaar.
We waren gelukkig precies op tijd klaar om de vijver te kunnen afdekken tegen de regen. Dat klinkt nogal absurd, maar helaas is het nodig. De smog van de afgelopen 4 maanden zit namelijk niet alleen in de lucht, maar is ook neergeslagen op de grond en alles wat daarop staat, waaronder het dakje dat half boven de vijver zit. De eerste buien spoelen de vuiligheid van de daken af. Die vuiligheid willen we echter niet in de vijver hebben. Bij enkele vrienden van ons zijn vorig jaar na de eerste regens alle vissen gesneuveld. Dat wilden we graag voorkomen. Het geïmproviseerde afdakje heeft stand gehouden, ook bij de stormen die we na die eerste bui alsnog gehad hebben.
Om dezelfde reden zorgen we er overigens ook voor dat het water van de eerste regens niet in onze regenwater-opvang terecht komt. We kunnen de regenpijpen wegdraaien en dat hebben we ook gedaan. Zodra het dak schoon is gespoeld draaien we ze weer boven de grote kruiken die voor en achter het huis staan.
De eerste stormen waren niet alleen spannend vanwege de vijver. Er staat namelijk ook een grote boom in de tuin, die nog niet zo heel lang geleden is geplant nadat een eerder geplante joekel van een boom het niet had gered. Dat is ook typisch Thais. Je kunt hier behoorlijk grote bomen kopen, die vervolgens voor je worden geplant en in de weken daarna nog ten minste twee keer worden gecontroleerd en verzorgd. Gaat zo’n boom niettemin toch dood, dan krijg je een andere, zelfs al was er, zoals in ons geval, sprake van omwaaien door natuurgeweld. De nieuwe boom heeft de eerste krachtproeven in ieder geval doorstaan.
Wat nog meer spannend was, was het nieuwe huisje dat sinds een maand achter in de tuin staat. Het is een klein, min of meer traditioneel Thais houten huisje, dat we echter op palen van 2 meter hebben laten zetten. Thaise huisjes staan vaak een stukje van de grond om ongedierte buiten te houden, maar wij wilden het graag op hoge poten hebben, zodat de ruimte eronder ook geschikt is om uit de zon en regen te kunnen zitten.
Ook het huisje heeft het gehouden. De afgelopen week hebben we een hele simpele halfopen badkamer eronder gemaakt. Verder blijft het heel eenvoudig. Een bed, een klein tafeltje, een open kastje. Er komt nog een minimale stroomvoorziening met een zonnepaneeltje in, en we overwegen de warmwatervoorziening te maken door middel van een zwarte waterleiding-spiraal die in de zon komt te liggen. Simpel dus, maar met een geweldig uitzicht vanaf het balkon, waar we tegenwoordig af en toe gaan zitten om te eten of koffie te drinken.
Intussen begint het in de verte weer te rommelen. Tijd om af te sluiten. Als het weer gaat regenen kan de computer beter veilig binnen staan.
