De laatste tijd heb ik steeds meer het gevoel dat het boeddhisme dat ik praktiseer een luchtballon is die langzaam leegloopt. Het gekke is dat voor mijn gevoel de werkelijke inhoud niet minder wordt maar dat er zaken of dingen ontsnappen. Ballast? Gebakken lucht? Dingen die ik er zelf in heb gestopt? Het boeddhisme toedicht? De tijd zal het leren.
Een luchtballon heeft geen kern zelfs een ‘boeddhistische’ ballon niet.
Ben benieuwd wanneer en of het leeglopen stopt en wat de inhoud van de ballon uiteindelijk is. Binnen het rubber zie ik alleen leegte, geen vorm.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd. Of te twijfelen aan het nu. Of gepensioneerde uitvreter te worden.