Het is al heel lang geleden dat ik in een spirituele winkel in Rotterdam een boeddhistische monnik tegenkwam. Hij zat aan een tafeltje en dronk een kop koffie. Je zag niet dat hij een monnik was maar gekleed in hemd en spijkerbroek. Die ontmoeting was het begin van een jarenlang verblijf in zijn sangha, met veel studie en uitleg van de leraar. En puja’s, meditatie, mantra’s.
Vanmiddag bedacht ik dat al die dingen voorbijgaan. Maar wat gaat er voorbij? Die ontmoeting niet, de winkel bestaat ook nog steeds, het boeddhisme ook nog. Ik ben nog in leven en ben omdat ik kan denken. Ik ken nog heel wat boeddhisten uit die tijd. Het is meer het gescheiden zijn van, in plaats van voorbijgaan, denk ik. Wat is gescheiden van? De monnik is binnenkort jarig, bij die winkel heb ik een klantenkaart, soms koop ik er kaarten met enveloppen, de boeddhistische leraar heeft me uitgenodigd voor een ontmoeting. Vrijwel alles van vroeger is er nog en ik kan er zo deel van uitmaken. Maak er ook al deel van uit zonder deel te nemen.
De dingen die niet voorbijgaan.
Moedig voorwaarts!