Boeken – Hoe overleef je jouw collega’s?

Hoe ga je om met destructieve bazen en collega’s? Hoe herwin je je zelfvertrouwen na een slechte werkervaring? Hoe verzamel je de moed om je carrière om te gooien? Overleef pain-in-the-ass managers en collega’s.

In elk bedrijf lopen schorpioenen rond. Het zijn bazen, collega’s of medewerkers die door hun functioneren je zelfvertrouwen ondermijnen. Zonder dat je het beseft, negeer je je intuïtie en word je op een negatieve manier beïnvloed. Die neerwaartse spiraal doorbreken, is niet altijd even gemakkelijk.

Het vraagt een specifieke aanpak om het roer om te gooien en te leren omgaan met die ene collega die je steeds de grond in boort en je energie wegneemt.

Hoe overleef ik mijn collega’s? van Thea Bombeek biedt volgens de uitgever een concreet stappenplan voor getroffen medewerkers die de verantwoordelijkheid voor hun eigen carrière en leven terug in handen willen nemen.

De eerste stap is je bewust worden van wat speelt. Dan verzamel je de moed om constructief met dergelijk gedrag om te gaan. De sleutel hierbij is een diepgaand besef van je kwaliteiten en je eigenwaarde. Ervaringen uit de praktijk maken dit boek tot een unieke gids.

Het verhaal van de schorpioen en de schildpad

Er was eens een schorpioen die naar de overkant van de rivier wilde. Hij kon niet zwemmen, maar dat zou hij nooit of te nimmer toegeven. Op een ochtend vroeg hij aan een schildpad of hij op haar rug mee mocht naar de overkant van de rivier. ‘Dat denk ik niet’, zei de schildpad. ‘Ik ken jou, jij bent een venijnig baasje en ik heb geen zin in een steek van je giftige angel. Dat overleef ik niet.’ ‘Ik zal je niet steken’, sprak de schorpioen met zoetgevooisde stem. ‘Als ik je steek, verdrinken we beiden. Dat zou ik mezelf toch nooit aandoen. Nee, wees gerust, ik zal je heus niet steken.’ ‘De schorpioen heeft een punt’, dacht de schildpad. Ze liet de schorpioen op haar rug klimmen. De schildpad liet zich met de schorpioen op haar rug in het water zakken en begon te zwemmen. Ze waren nog niet halverwege toen zij een scherpe steek in haar nek voelde. De schorpioen had haar toch gestoken. ‘Waarom doe je dat nu?’, vroeg de schildpad, die haar kracht al uit haar poten voelde wegvloeien. ‘Het is sterker dan mezelf. Ik kan niet anders’, zei de schorpioen, terwijl ze samen langzaam onder water verdwenen.

Deze sage komt in verschillende culturen voor. Universele verhalen dienen om het onbegrijpelijke te verklaren. Een mythe is een verhaal dat ons gegeven is om onze persoonlijke en collectieve ervaring te kunnen begrijpen.1 Via verhalen proberen mensen vat te krijgen op wat waar is en zin geeft. De realiteit én de absurditeit van de feiten worden erin uitgebeeld. Zoals zo vaak overtreft de werkelijkheid de verbeelding. In de realiteit is het zo dat de schorpioen de schildpad pas steekt als ze bijna de rivier over zijn. Dan springt hij zonder omkijken op de oever en laat de schildpad verdrinken.

Er zijn heel veel boeken geschreven over schorpioenen en hun gedrag. Als er iets geschreven wordt over schildpadden (zij zijn de doelwitten van schorpioenen), krijgen ze de raad zo hard mogelijk weg te lopen. En dat is het. Hoe je dat concreet aanpakt om je zelfvertrouwen op te bouwen na die toxische steken, daar moet je maar naar raden.

De schrijver: ‘Mijn boek is bedoeld voor de personen die voor of met een bedrijfsschorpioen werken. Dat kan een baas, een collega of een medewerker zijn. Steken van schorpioenen zijn gevaarlijk. Ze zijn verwoestend voor het zelfvertrouwen. In dit boek exploreer ik hoe het komt dat schildpadden systematisch hun intuïtie negeren – haar eerste reflex was te weigeren om de schorpioen op haar rug de rivier te laten oversteken – en zich tegen beter weten in toch laten inpalmen door de praatjes van de schorpioen.

In dit boek sta ik stil bij de vraag hoe de schildpad in zo’n situatie verzeild is geraakt. Ik bied ook sleutels aan om – als je eenmaal de moed had om te vertrekken – je zelfvertrouwen weer op te bouwen. Je leert weer op je intuïtie te vertrouwen en je neemt je eigen leven weer in handen.’