Vorig jaar kreeg het Franse museum Musée du Quai Branly-Jacques Chirac ook kritiek te verduren voor het gebruik van de term ‘Xizang’ in zijn tentoonstelling. In oktober, na weken van protesten en petities van Tibetanen, kondigde het museum aan dat het de verandering in de etikettering zou terugdraaien.
Zijderoute
Tibetanen eisen excuses van het British Museum voor het gebruik van de titel ‘Xizang’
In zijn Silk Roads tentoonstelling heeft het British Museum de uitdrukking ‘Tibet of Xizang Autonome Regio’ gebruikt in zijn labels en catalogusmateriaal om Tibetaanse artefacten te beschrijven. (Global Alliance for Tibet and Persecuted Minorities). Het gebruik van de term ‘Xizang’ door het British Museum om Tibetaanse artefacten te beschrijven in de Silk Roads tentoonstelling heeft geleid tot kritiek van Tibetanen en rechtengroeperingen die hebben geëist dat het museum de door Beijing gepromote term verwijdert en een formele verontschuldiging aanbiedt.
Boeddhisme in Tibet
Vanaf het begin van zijn onderricht heeft de Boeddha grote nadruk gelegd op het feit dat je hem niet moest geloven, dat zijn leer geen dogma of religie was, en dat je het leven in al zijn facetten zelf moest onderzoeken. Alleen als je je eigen psyche onderzoekt, wordt dat wat je ontdekt je eigen inzicht. Daarom was een van zijn uitspraken ‘Wees je eigen eiland’, dat wil zeggen, vertrouw op jezelf en niet op de leer of op de leraar. Bovendien vertelde hij aan het eind van zijn leven, dat hij alle inzichten die hij zelf verworven had in zijn compleetheid had doorgegeven: ‘Er is niets verborgen gebleven in de gesloten vuist van de leraar’. En al die kennis over de werking van de psyche en de mogelijke bevrijding van frustraties en lijden is in de loop van vijfentwintighonderd jaar verder uitgewerkt en vervolmaakt.
Mes Aynak – de stad die vertelt dat we verbonden zijn
Mes Aynak in Afghanistan, de archeologische site waar ooit een gigantische boeddhistische stad gevestigd was, lijkt gered te zijn. Mes Aynak is echter, zoals zoveel centra uit de Grieks-boeddhistische traditie in Azië, véél meer dan zomaar een archeologische vondst. De stad vertelt dat we verbonden zijn. Dat grenzen, culturele identiteit en nationalisme verzinsels zijn om ons te verdelen. Als we graven in de geschiedenis zien we een vruchtbare chaos, dwaze toevalligheden waarin we elkaar ontmoeten en bevruchten. De dingen gebeuren nu eenmaal zoals ze gebeuren. Ze bewijzen keer op keer dat het eigen volk, de eigen tradities, de eigen religie, de eigen voedingsgewoonten gewoon niet bestaan.
Sporen van het boeddhisme in Centraal-Azië
De bekendste vorm van het vroeg boeddhisme is die van de śramaṇas, in het Griekse verslag van Megasthenes. ‘Megastenes stresses that the Śramaṇas were divided into two basic forms of practice: the “rural” Śramaṇas, who lived out in the open, and whom he calls the Hylobioi ‘Forest Dwellers”, and the “urban” Śramaṇas, whom he calls the Iatrikoi, ‘physicians, healers’,’ bladzijde 68. Op bladzijde 94 schrijft Beckwith: [het begrip] ‘śramaṇa’ was helder en duidelijk en onbetwist in elk geval buiten India. Het betekende ‘boeddhistische beoefenaar’ en later ‘boeddhistische monnik’.’
Boeddhisme in Iran: wat overbleef
Twee aspecten van de boeddhistische cultuur die intact bleven tijdens de islamisering en die herinneren aan de boeddhisten van Iran, zijn de in steen gekerfde voetafdrukken en de verlaten grotten. Er bestaat een groot aantal heilige voetafdrukken in Iran, die nog steeds objecten van aanbidding zijn.
Van de bergen naar de stad (vervolg)
Onder invloed van de Koreaanse oorlog, de gevolgen ervan en de strijd in de sangha deed de verspreiding van het boeddhisme een stap terug tijdens de eerste vijftien jaar na de bevrijding. Het protestantse christendom trok tijdens de industrialisatie en verstedelijking in de jaren 1970 en 1980 veel mensen aan, met name in de groeiende steden.
De brug tussen China en Japan
Toen het koninkrijk Silla zich in het jaar 57 losmaakte van China, ontstonden de Drie Koninkrijken van Korea. Dit waren: het koninkrijk Goguryeo, het koninkrijk Baekje en het koninkrijk Silla. Dit artikel gaat met grote stappen door de geschiedenis van Korea. Eeuwenlang was het land de brug die China met Japan verbond en ook de brug waarover de Boeddha naar Japan reisde.
Na verdrijven Taliban – restauratie Boeddhabeelden in Kaboel weer aangepakt
Het islamitische Taliban-regime, dat van mening was dat beelden van de Boeddha heidense afgoden voorstelden, schokte de wereld in 2001 door granaten af te vuren op de beelden en uiteindelijk twee torenhoge boeddhabeelden in het midden van de provincie Bamiyan, Afghanistan.
Oude boeddhistische muurschildering opgegraven in Oezbekistan
De muurschildering is ongeveer 1 bij 1 meter en bestaat uit in rode en blauwe tinten geschilderde figuren. Deskundigen veronderstellen dat de muurschildering deel kan uitmaken van een groter werk dat het leven van Boeddha uitbeeldt. Ze noemen het een kostbare ontdekking die inzicht geeft in hoe het boeddhisme veranderde onder invloed van verschillende culturen.
Waardevolle boeddhistische expo in Praag
Maar weinig mensen weten dat Afghanistan niet alleen een islamitisch land is , maar dat er invloeden zijn van een rijke boeddhistische geschiedenis die reikt tot de zogenaamde Kushan periode, die ongeveer in de 1e eeuw na Christus begon.
Monniken bezorgd over sloopplannen beroemde Chinese Xingjiao-tempel
De weg waaraan de tempelgebouwen liggen vormt een deel van de Zijderoute in China en zou weer in oorspronkelijke staat moeten worden hersteld.
