Een bijzonder element na de kransen was een Indiase ‘dorpsoudste’ die met een kwastje rondliep en alle deelnemers tika’s (stip op het voorhoofd) schilderde. Keurig in de blauwe dharma-kleur, ‘als bescherming tegen allerlei zwarte magie of verleidingen van je Hindoe-familieleden en buren’. Ik weigerde beleefd, en kreeg ook later bevestiging van mede-leraren en een monnik dat dit het begin kon zijn van een locale corrumpering van het navayana-boeddhisme met bijgeloof en bevestiging-als-groepsidentiteit.
Wim Sonneveld
Het jaar 2022 – dag 89 – het dorp
Hij wist niet beter dan dat dat nooit voorbij zou gaan.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdendrieentachtigste dag – kindzijn
Het dorp van mijn vader.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
