Wie zichzelf kent, veroordeelt niemand
Want alles ligt – sluimerend, of vol aanwezig –
ook in onszelf besloten:
waarnemer
Nathan – Leven in vrijheid
De schrijver hier is geen filosoof of een volgeling van een bepaalde godsdienst. Maar ik denk wel degelijk na en heb ook een zeker geloof in mijn leven, als ik bijvoorbeeld naar de bakker ga en geloof dat deze open is (misschien is de bakker die dag en uur wel toevallig dicht door omstandigheden, nietwaar?). Zonder geloof zou ik mijn deur niet uitgaan.
Gratis eBook – Je bent de wereld die je waarneemt
‘De ene innerlijke deur volgde op de andere innerlijke deur.
Uiteindelijk werd alles belangrijk voor me.’
Nathan Rozenhart en Koen Bugter – Een gesprek over onder andere innerlijke revolutie
‘De innerlijke revolutie betreft het zien dat je de persoon bent en de waarnemer van de persoon. Deze zijn een en hetzelfde. Niet-twee. Op die manier zal het innerlijke conflict: ik en mezelf eindigen en zal er sprake zijn van een ongeconditioneerde geest, keuzeloos gewaarzijn.’
Hoe knip je de verlichting aan? (2) – Streven naar verlichting heeft geen zin
Diep inzicht, wijsheid, verlichting bereiken: welk woord we ook gebruiken, er zal een werkwoord bij moeten staan. Het vraagt een inspanning en vooral: het vraagt de moed om je in te spannen zonder doel en zonder de kinderlijke behoefte aan beloning. De inspanning om wakker te blijven is het doel, het wakker zijn is de beloning.
Ken jezelf (in de ander)
Wie zichzelf kent, veroordeelt niemand
Want alles ligt – sluimerend, of vol aanwezig –
ook in onszelf besloten:
Gratis e-book: Waarom proberen we ons denken te beheersen?
Je zit (bijvoorbeeld) in een leegte ruimte, verder zit daar niemand. Wie is deze persoon dan, je buurman, je vader, Nathan of simpelweg jij? Kun je dat direct zien? Maar daarbij ben je ook voor de volle 100% de waarnemer, het zogenaamde ik.
Boekbespreking – Verdwaald in de werkelijkheid
Erik Hoogcarspel: ‘Vroeger subsidieerde men theologen die debatteerden over de vraag hoeveel engelen er op de punt van een naald konden dansen. Er is in dit opzicht misschien niet veel veranderd. Wel stormen we als mensheid op een klimaatcatastrofe af, is er overal oorlog en onderdrukking, sterven er nog miljoenen mensen van de honger en is de kloof tussen arm en rijk onoverbrugbaar geworden.’
Opzij, opzij, opzij, wij hebben ongelooflijke haast
Het Boeddhistisch Dagblad heeft een aantal medewerkers van zorginstellingen gevraagd te rapporteren over wat er in die tehuizen goed en fout gaat.
